عباس حیدری، حمیده یزدی مقدم،
دوره ۱۴، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: پایاننامههای دانشگاهی، به عنوان بخش مهمی از برنامه درسی دورههای تحصیلات تکمیلی، از نقش به سزایی در آمادهسازی و توانمندسازی فارغ التحصیلان برای مشارکت در فعالیتهای پژوهشی برخوردار میباشند. لذا، جهت دهی صحیح و استفاده مناسب از این فرصت، از ارزش بالایی جهت توسعه دانش تخصصی رشته، برخوردار میباشد. این مطالعه با هدف تحلیل موضوعی پایاننامههای مقاطع کارشناسی ارشد رشته پرستاری انجام گردید.
روشها: در این مطالعه توصیفی کلیهی پایاننامههای پرستاری انجام شده در دانشکده پرستاری و مامایی مشهد طی دو دوره ده ساله (۲۲۱ پایاننامه)، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار پژوهش چکلیست پژوهشگرساخته بود که پایاننامهها را از نظر سال، عنوان، روش پژوهش و جهتگیری تحقیقاتی مورد بررسی قرار داد. روایی ابزار از طریق روایی محتوی و پایایی آن به روش بررسی از طریق ارزیابان مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. دادهها با استفاده از آمار توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج: جهتگیری پژوهشها به ترتیب حول محور تأثیر مداخلات درمانی بر مشکلات بیماران و بهبود آنها (۹/۳۸%)؛ تعیین نرمها، نیازها، مشکلات بیماران و خانوادههایشان (۱۴%)؛ تأثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد پرستاران، بیماران و خانوادههایشان (۸/۱۱%)؛ سنجش آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران و پرستاران (۱/۸%)؛ بررسی و توصیف وضعیت و کیفیت مراقبتها و خدمات پرستاری (۷/۷%)؛ عملکرد، بررسی و توصیف بیماریها، عوارض، شیوع و بروز آنها و خصوصیات بیماران (۲/۷%) بود. جهتگیری پژوهشها بین دههی اول و دوم متفاوت بود.
نتیجهگیری: در مجموع یافتههای این مطالعه نشان میدهد پایاننامههای مقطع کارشناسی ارشد پرستاری از جهتگیری موضوعی مشخصی برخوردار نبوده و در موارد متعددی نیز خارج از قلمرو حرفهای پرستاری میباشد. لذا، ضرورت دارد تا دانشکده پرستاری و مامایی مشهد ضمن توجه جدی به این موضوع، نسبت به تعریف مسیرهای تحقیقاتی متناسب با شرایط و نیازهای منطقهای خود همت گمارند.