احمد وهابی، حیدر ندریان، مهناز صیادی، عابدین ایرانپور، کاوه بهمن پور، رحمت‌الله مرادزاده، محمدباقر کریم‌زاده،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: از آنجایی‌که نیازهای جامعه مرتباً در حال تغییراست، ایجاد تغییر در آموزش نیز لازم می‌نماید؛ دیدگاه اساتید، به عنوان آموزش‌دهندگان و معتبرترین رده‌های درگیر در آموزش پزشکی، از اهمیت بالایی برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل تعیین‌کننده در کارآمدی تدریس از دیدگاه اساتید غیربالینی دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال ۱۳۸۸ انجام گردید.
روش‌ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تمامی مدرسین غیر بالینی دانشگاه علوم پزشکی کردستان شامل ۷۲ نفر در سال تحصیلی ۱۳۸۸ مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته و روا و پایا بود که به جمع‌آوری نظرات اساتید در مورد وضعیت آموزشی دانشگاه می‌پرداخت. داده‌ها پس از تکمیل توسط مدرسین غیربالینی، جمع‌آوری و کد گذاری شد و توسط نرم افزار SPSS v,۱۱.۵ و با استفاده از آزمون‌های آمار توصیفی( فراوانی و درصد ) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: مدرسین غیر بالینی، داشتن توان علمی (۲/۹۷ درصد)، توانایی سخنوری (۲/۹۷ درصد)، توان مهارت‌های ارتباطی (۹/۹۵ درصد)، توان ایجاد تفکر انتقادی در دانشجو (۶/۹۱ درصد)، نقش مدرک تخصصی (۸/۸۸ درصد) و توان ایجاد حل مشکل در دانشجو (۷/۸۴ درصد) را به ترتیب مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده کارآمدی تدریس می‌دانستند و ۱/۶۸ درصد آنان معتقد بودند که فعالیت پژوهشی استاد نقش زیادی در موفقیت آموزشی او دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر این است که عوامل متعددی بر کارآمدی تدریس مدرسین غیربالینی تأثیر می‌گذارد که توجه به این عوامل در هنگام برنامه‌ریزی کارگاه‌های آموزشی و بازآموزی برای مدرسان می‌تواند کمک شایانی به موفقیت و مؤثر بودن این کارگاه‌ها در آموزش پزشکی کشورمان نماید و نیز حتی تأکیدی باشد بر ضرورت گنجاندن واحدهای مربوط به اصول و نحوه تدریس در کوریکولوم‌های دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری.
