۴ نتیجه برای والی
فریبا جعفری، محبوبه والیانی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۱ )
چکیده
مقدمه در راستای ارتقای کیفیت آموزش عالی، پژوهش حاضر با هدف ارزشیابی برنامه آموزش در عرصه (کارآموزی و کارورزی) دانشجویان دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی از دیدگاه خود آنها طراحی گردید تا نتایج آن در تدارک برنامه مطلوب آموزش در عرصه دانشجویان به کار گرفته شود.روش‌ها در یک مطالعه توصیفی، کلیه دانشجویان رشته‌های کتابداری و مدیریت (۵۷ نفر) که واحد کارآموزی یا کارورزی داشته‌اند مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات به وسیله پرسشنامه جمع آوری گردید. اعتماد و اعتبار علمی‌پرسشنامه با روش اعتبار محتوی و آزمون مجدد تایید شد. و نتایج با توزیع فراوانی نسبی و ارزش میزانی مقایسه و ارتباطات با آزمون کای دو توسط نرمافزار SPSS انجام شد.نتایج خودارزیابی دانشجویان از توانمندی‌هایشان در موضوعات آموزشی مورد بررسی در هر سه گروه مورد مطالعه متفاوت بود: همچنین بین آموخته‌های دانشجویان از استادان و توانمندی‌های آنان در کارآموزی مدیریت، سازماندهی و استفاده از بانک‌های اطلاعاتی، رابطه معنی‌دار مشاهده شد. رابطه بین توانمندی دانشجویان با مطالعه و انجام دادن وظایف محوله به دانشجویان نیز معنی‌دار بود.بحث بر اساس یافته‌های پژوهش به نظر می‌رسد بازنگری در کارآموزی‌های عملی دانشجویان در برخی قسمت‌ها و افزایش ساعات کارآموزی عملی و درگیری بیشتر اعضای هیأت علمی در برنامه‌های کارآموزی عملی، ضرورت داشته باشد.
آناهیتا والی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه: قصه‌گویی یکی از روش‌های آموزشی است که می‌تواند بدون اینکه سن مخاطب، موضوع آموزشی یا سطح یادگیری کاربرد آنها را محدود سازد، بکار رود. هدف این مطالعه مقایسه تأثیر قصه‌گویی و سخنرانی در انتقال مفاهیم پیچیده علم پزشکی بود.
روش‌ها: مطالعه نیمه تجربی به صورت دو گروهی پس از آموزش در سال ۱۳۸۴ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. دو گروه ۴۳ نفری از دانشجویان پزشکی در مقطع کارآموزی بالینی که مشغول گذراندن بخش پوست بودند، انتخاب شدند و به هر گروه سه مفهوم یکسان از علم پزشکی با روش‌های قصه‌گویی یا سخنرانی ساده آموزش داده شد. سپس از هر دو گروه آزمون به عمل آمد و نتایج کسب شده با آزمون آماری t مستقل در نرمافزار SPSS مورد مقایسه قرار گرفت.
نتایج: میانگین نمره کل کسب شده در گروه آموزش دیده با روش سخنرانی ساده ۳۶/۴±۹۴/۸ و در گروه آموزش دیده با روش قصه گویی ۴۷/۳±۸۴/۱۴ از نمره کل ۲۰ و تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی‌دار بود.
نتیجه‌گیری: اثر قصه‌گویی در افزایش دانش دانشجویان دوره بالینی بیشتر از سخنرانی معمولی بود. بنابراین، توصیه می‌شود از این روش برای آموزش بیماری‌های نادر و ژنتیک استفاده شود.
فریبا حقانی، الهام چاوشی، علی والیانی، محمدحسین یار محمدیان،
دوره ۱۰، شماره ۵ - ( ویژه نامه توسعه آموزش ۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه: سبک تدریس اساتید در ارتقای میزان یادگیری موثر است. دستیابی به چنین هدف مهمی مستلزم این است که مدرسان در سبک‌های تدریس خود از شیوه‌های متفاوت استفاده کنند. این مطالعه با هدف تعیین سبک‌های تدریس اساتید مقطع علوم پایه دانشکده پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شده است. روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی در سال ۱۳۸۷، تعداد ۷۴ استاد علوم پایه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت سرشماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد سبک تدریس پراشنیگ (TSA) شامل ۶۱ گویه بود. تجزیه و تحلیل دادهها به صورت میانگین، انحراف معیار در نرمافزار SPSS انجام شد. نتایج: در حیطه روش‌های تدریس(۲/۹۳) درصد، در حیطه راهبردهای مدیریت (۳/۹۷) درصد، درحیطه محیط کلاس(۶/۷۱) درصد، و در حیطه فنون برنامه‌ریزی (۶/۹۸) درصد اساتید از سبک انعطاف‌پذیر استفاده کرده‌اند. نتیجه‌گیری: توصیه می‌شود سبک‌های تدریس اساتید برمبنای سبک‌های ترجیحی دانشجویان انتخاب شود و کارگاه‌های آموزشی در زمینه آشنایی اساتید با سبک‌های تدریس برگزار گردد.
لیلا والی، مصطفی شکوهی، امین بیگ زاده،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: اعضای هیأت‌علمی به عنوان ارکان اصلی دانشگاه‌ها، نقش مهمی درکیفیت نظام آموزش عالی دارند. با شناخت ویژگی‌های مطلوب اعضای هیأت‌علمی می‌توان کیفیت آموزشی و اثربخشی نظام آموزشی را ارتقا بخشید. هدف از انجام این پژوهش تعیین ویژگی‌های یک استاد توانمند از دیدگاه اساتید رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور است.
روش‌ها: در این مطالعه توصیفی که به صورت مقطعی انجام شد، جامعه آماری آن را کلیه اعضای هیأت‌علمی تمام وقت رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور تشکیل دادند. نمونه‌گیری به روش سر شماری و شامل کل جامعه پژوهش بود (۴۵نفر). ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که روایی محتوا و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. پرسشنامه در۶ حیطه طراحی گردید که با معیار پنج درجه‌ای لیکرت ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی مستقل) استفاده شد.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که اولویت‌های اساتید، حیطه‌های روش تدریس (۳۱/۰±۵۰/۴) و قوانین آموزشی (۵۴/۰±۲۶/۴) بود. میانگین نمره دیدگاه اساتید زن برابر ۳۱/۰±۹۹/۳ و در اساتید مرد برابر ۳۰/۰±۲۴/۴ بود که از نظر آماری این تفاوت معنادار بود (۰۳/۰=P). میانگین کل نمره در افراد بالای ۴۰ سال برابر ۳۳/۰±۰۸/۴ و در افراد زیر ۴۰ سال برابر ۲۵/۰±۳۰/۴ بود که تفاوت آن از نظر آماری معناداربود(۰۳/۰=P) .
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که خصوصیات و ویژگی‌های استاد توانمند از نظر اساتید رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی در کلیه حیطه‌های مورد بررسی به خصوص حیطه‌های روش تدریس، قوانین آموزشی، شخصیت فردی و ارتباط بین فردی از عوامل مهم در ارتقای نظام آموزش عالی و افزایش کیفیت آموزش به شمار می‌رود.
