مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی

---

مقدمه. فاصله بین یادگیریهای نظری و خدمات بالینی پرستاری, یکی از مشکلات قابل توجه در پرستاری بوده است. به همین منظور, پژوهش حاضر با هدف مقایسه این فاصله و تعیین عوامل مؤثر بر آن از دیدگاه دانشجویان، مدرسین و کارکنان پرستاری صورت گرفته است. روشها. این پژوهش ترکیبی به صورت کیفی و کمی صورت گرفت. در مرحله اول پرسشنامه ای با روش پدیده شناسی و با استفاده از مصاحبه پیرامون رابطه بین یادگیریهای نظری و خدمات بالینی پرستاری و عوامل مؤثر بر آن از دیدگاه ۱۰ نفر از دانشجویان، ‌مدرسین و کارکنان پرستاری مورد بررسی تدوین گردید. در مرحله دوم، با روش توصیفی–تحلیلی, میانگین امتیازات مربوط به دیدگاه دانشجویان، مدرسین و کارکنان پرستاری در مورد یادگیریهای نظری و خدمات بالینی پرستاری در زمینه اصول و فنون پرستاری، پرستاری داخلی و جراحی، پرستاری بهداشت جامعه، بهداشت مادران و نوزادان، ‌پرستاری اطفال، پرستاری روانی، آموزش به مددجو، مدیریت پرستاری و فرایند پرستاری تعیین گردید. همچنین عوامل مؤثر در هماهنگی یادگیریهای نظری و خدمات بالینی پرستاری نیز از دیدگاه سه گروه با استفادده از روشهای آماری تعیین و مقایسه گردید. نتایج. یافته های پژوهش نشان داد که یادگیریهای نظری و خدمات بالینی پرستاری از دیدگاه دانشجویان، مدرسین و کارکنان پرستاری از هماهنگی لازم برخوردار نمی باشد گرچه مدرسین، یادگیریهای نظری و خدمات بالینی را کمتر از دو گروه دیگر هماهنگ دانسته اند. به علاوه, فرضیه های مورد نظر در مورد تفاوت دیدگاه دانشجویان، مدرسین و کارکنان پرستاری در مورد هماهنگی یادگیریهای نظری و خدمات بالینی پرستاری و عوامل مؤثر برآن مورد تأیید قرار گرفت. بحث. شناسایی فاصله یادگیریهای نظری و خدمات بالینی پرستاری و عوامل مؤثر بر آن راهگشای کاهش شکاف بین آنها خواهد بود. به منظور افزایش هماهنگی یادگیریهای نظری و خدمات بالینی پرستاری، ارزیابی عملکرد پرستاران، بازنگری برنامه آموزش پرستاری و توجه به عوامل مؤثر بر هماهنگی فعالیتها پیشنهاد می گردد.

---

مقدمه: آموزش سرپایی نقش بسزایی در ایجاد توانمندی دانشجویان جهت مواجهه با موردهای شایع مراجعه کننده به درمانگاه‌ها دارد و طبق مصوبات وزارت‌خانه بیش از ۵۰ درصد آموزش دانشجویان باید در درمانگاه‌ها صورت پذیرد. این مطالعه قصد دارد با بررسی و شناسایی وضعیت موجود از میزان آموزش‌دهی و آموزش‌گیری کارورزان و کارآموزان در درمانگاه‌های الزهرا (س) اطلاع یافته و نقایص موجود را برای رفع آن و ارتقاء کیفیت آموزش شناسایی نماید. روش‌ها: مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی و جامعه هدف ۱۸۰ نفر از کارآموزان و کارورزانی است که به مدت یک ماه در درمانگاه مربوطه حضور داشتند به وسیله پرسشنامه محقق‌ساخته و خود ایفا که پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی با محاسبه آلفای کرونباخ (۹۲/۰=r) محاسبه گردید و روایی ظاهری و محتوایی آن به تأیید کارشناسان آموزشی رسیده بود. پرسشنامه تهیه شده شامل شش حوزه بود: کیفیت آموزش اعضاء هیئت علمی، کیفیت اموزش دستیاران، فضای فیزیکی و امکانات آموزشی، حضور کارورز و مدت زمان آموزش درمانگاهی. داده ها جمع آوری شد. اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه با نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: براساس نتایج به دست آمده میانگین مجموع امتیازات از دید کارورزان برحسب درصد از این قرار است: حیطه کیفیت آموزش اعضای هیأت‌علمی: ۲/۵۵، امکانات و محیط فیزیکی: ۵۴، مسائل مربوط به بیماران: ۵/۶۱، حضور کارورزان: ۷/۶۲، زمان: ۵۲ و کیفیت آموزش رزیدنت :۴/۵۲ . میانگین مجموع امتیازات از دید کارآموزان بر حسب درصد: حیطه نحوه آموزش اعضای هیأت‌علمی: ۳/۴۲، امکانات و محیط فیزیکی: ۲/۴۵، حضور کارآموزان: ۶/۵۶، مسائل مربوط به بیماران: ۱/۳۶، زمان: ۷/۴۲ و کیفیت آموزش رزیدنت:۹/۲۹ گزارش شد. در هر دو گروه کارورز و کارآموز میانگین تعداد مناسب بیماران مراجعه کننده به هر درمانگاه با بیشترین میزان بازدهی آموزشی حداکثر ۱۰ نفر گزارش شد. نتیجه‌گیری: برای ارتقای کیفیت آموزش سرپایی لازم است در هر ۶ حیطه اهتمام بیشتری صورت گیرد. اساتید محترم با حضور به موقع و منظم خود در درمانگاه و نیز توجه بیشتر به امر آموزش در ارتقای این حیطه کوشا باشند ثانیاً بررسی کاملی در مورد امکانات و فضای فیزیکی هر درمانگاه به عمل آید و تغییرات عملی لازم صورت پذیرد.

---

مقدمه: درمان به ECT یکی از مؤثرترین و ناشناخته شده‌ترین درمان‌های روانپزشکی است. بیماران و خانواده‌های بیماران ترس ناموجهی از آن دارند. شبح صدمه مغزی ناشی از ECT بر ذهن‌ها سنگینی می‌کند. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش ویدیویی در کاهش عوارض ناشی از ECT انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه آموزش‌های لازم در مورد ECT توسط فیلم ویدیویی تهیه شده توسط محقق و همکاران (به مدت ۲۵ دقیقه) قبل از شروع دوره ECT توسط پرسنل به بیماران گروه مورد نشان داده شده و پس از جلسه اول و در طول کلیه جلسات و جلسه آخر پرسشنامه‌های مربوطه، پس از انجام معاینه بیمار توسط پژوهشگر به صورت یک سو کور، تکمیل می‌گردد. سی نفر گروه مورد و ۳۰ نفر گروه شاهد می‌باشد. نتایج: میانگین مجموع عوارض در شوک مرحله اول ۲، مرحله دوم ۹/۱، مرحله سوم ۳/۱، مرحله چهارم ۳/۱، مرحله پنجم ۶/۰، مرحله ششم ۱. در گروه آموزش دیده و در گروه آموزش ندیده در مرحله اول ۳/۲، مرحله ۶/۲، مرحله سوم ۹/۱، مرحله چهارم۲، مرحله پنجم۷/۲ و مرحله ششم ۲,۲ به دست آمده است. به گونه‌ای آموزش منجر به کاهش مجموع عوارض در مراحل ۲ و ۴و ۵ و ۶ شوک گردیده است. همچنین، بین کاهش عارضه سردرد در مرحله ۵ شوک و آموزش، بین کاهش اختلال حافظه در مرحله ۲ و ۵ شوک و آموزش، و همچنین بین کاهش تهوع در مرحله ۲ و ۵ شوک و آموزش، اختلال معنادار وجود داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط کاهش مجموع عوارض با آموزش و همچنین کاهش بیشتر با تکرار دیدن فیلم، بررسی این مطالعه ارزشمند می‌باشد و انجام مطالعه با تعداد نمونه‌ها و امکانات بیشتر توصیه می‌شود.

---

مقدمه: اکوکاردیوگرافی تست تشخیصی است که از امواج اولتراسوند برای تولید تصویر از عضلات قلبی و دریچه‌ها استفاده می‌شود.. اکوکاردیوگرافی یک سری اطلاعات مفید راجع به قلب و عملکرد آن را جهت درمان تأمین می‌کند. اکوکاردیوگرافی، برای ارزیابی بیماری‌های دریچه‌ای قلب مفید است. با توجه به این که هیچ عارضه جانبی شناخته شده‌ای ندارد، این روش نیز مانند هر پروسه دیگری در پزشکی، با استرس و ناراحتی همراه خواهد بود. جلب اعتماد و از بین بردن استرس بیماران باید از لحظه اول برخورد آغاز شود. لذا در این پژوهش به اثرات مفید اکوکاردیوگرافی، عوارض جانبی احتمالی و روش انجام آن اشاره شده و تاثیر آموزش حضوری و جزوه در کاهش اضطراب بیماران مورد بررسی قرار گرفته است. روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایه بالینی و نمونه‌گیری در دسترس از کودکان ۲۵-۷ ساله‌ای است که به مرکز اکوکاردیوگرافی بیمارستان هاجر شهرکرد مراجعه کردند بود. ۹۰ نفر به صورت تصادفی به سه گروه ۳۰ نفری (یک گروه شاهد و دو گروه مورد) تقسیم شدند. آموزش‌های لازم در مورد اکوکاردیوگرافی به صورت پمفلت، جزوه و آموزش حضوری توسط پزشک به مدت ۱۵ دقیقه به بیماران دو گروه ارائه شد. پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر، یک بار قبل و بعد از آموزش و اکوکاردیوگرافی به بیمار داده شد. اطلاعات وارد نرم‌افزار SPSS گردید و توسط آزمون‌های مجذور کای، آنالیز واریانس و T زوج تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: اضطراب آشکار قبل از اکوکاردیوگرافی، در گروه آموزش دیده با پمفلت ۶/۹±۹/۴۷، گروه آموزش حضوری ۵/۱۱±۲/۴۸ و گروه کنترل ۱/۳۱±۵/۴۶ بوده است. گرچه میزان اضطراب آشکار و پنهان پس از اکوکاردیوگرافی کاهش یافت (۰۵/۰>P) اما تفاوتی در میزان اضطراب آشکار و پنهان پس از آموزش بین سه گروه آموزش دیده با پمفلت، گروه آموزش حضوری و گروه کنترل دیده نشد(۰۵/۰

---

مقدمه: زبان کلامی جزء اساسی در بیان عقاید‌، تعامل اجتماعی و درک امور‌‌ آموزشی است‌. برقراری رابطه مؤثر نیازمند مهارت‌های زبانی و کلامی است‌. بالش‌های آموزشی صوتی شاید بتواند تا حدی راه‌گشای کودکان با مشکلات رفتاری باشد‌. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر بالش‌های آموزشی صوتی در درمان لکنت زبان و اختلال واج شناختی کودکان می‌باشد. روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایه بالینی می‌باشد جامعه آماری مطالعه شامل کودکان پیش دبستان تا پایان دبستان مدارس شهرکرد بود مراجعه کننده به کلینیک روانپزشکی اطفال بودند. گروه مربوط به لکنت زبان ۲۷ نفر بودند، که به صورت تصادفی ۱۳ نفر به گروه گفتار درمانی و ۱۴ نفر به گروه گفتار درمانی و بالش آموزشی صوتی تعلق گرفتند. گروه مربوط به اختلال واج شناختی ۳۳ نفر بودند که ۱۷ نفر به صورت تصادفی به گروه گفتار درمانی و ۱۶ نفر به گروه گفتار درمانی و بالشتک آموزشی صوتی تعلق گرفتند. گروه استفاده کننده از روش گفتار درمانی در هفته دو جلسه‌، هر جلسه به مدت چهل دقیقه تحت درمان با روش‌های گفتار درمانی قرار گرفتند و گروه استفاده کننده از بالش‌ها صوتی علاوه بر گفتار درمانی مشابه گروه شاهد، تحت درمان بالش‌های آموزشی، هفته ای سه جلسه و هر جلسه به مدت نیم ساعت به مدت یک ماه قرار گرفتند. شدت اختلالات قبل و پس از درمان اندازه‌گیری و توسط آزمونهای رتبه علامتدار ویلکاکسون و من ویتنی با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: در ابتدای مطالعه شدت لکنت زبان و اختلال واج شناسی در هر دو گروه یکسان بود (۰۵/۰p<). کاهش معناداری در شدت لکنت زبان و اختلال واج شناسی پس از درمان در هر دو در هر دو گروه گفتار درمانی و گفتار درمانی به علاوه بالشتک صوتی دیده شد (۰۵/۰p>). اما اختلافی در شدت لکنت زبان و اختلال واج شناسی بین دو گروه مورد و شاهد پس از مطالعه مشاهده نشد (۰۵/۰p<). به عبارتی اضافه نمودن بالشتک آموزشی تاثیری بر درمان لکنت زبان و اختلال واج شناسی نداشته است. نتیجه‌گیری: اضافه نمودن بالش صوتی به روش معمول درمان (گفتار درمانی) در این مطالعه تاثیر چندانی در درمان لکنت زبان و اختلال واج شناختی نداشته است.

---

نقش وسایل آموزشی در افزایش میزان یادگیری و بهبود فرایند یاددهی – یادگیری بر کسی پوشیده نیست. وسایل آموزشی به کلیه مواد و وسایل و ابزارهایی اطلاق می‌شود که شرایط را برای یادگیری فراگیران آسان‌تر و پایدارتر می‌کنند(۱). امروزه همراه با پیشرفت فناوری و اطلاعات، وسایل آموزشی نیز دچار تحول و دستخوش تغییرات فراوانی شده است به گونه‌ای که امروزه طیف وسیعی از وسایل آموزشی الکترونیک و غیر الکترونیکی در اختیار مدرسان قرار دارد و آنها با توجه به تنوع و گوناگونی این وسایل، بسته به شیوه آموزشی خود، نوعی خاص از این وسایل را جهت بهبود فرآیند یاددهی – یادگیری به کار می‌برند(۲) «کیف نجات» وسیله‌ای آموزشی است که توسط پژوهشگر طراحی شده و به منظور آموزش و آشنایی گروه‌های هدف، با مواد مخدر و مشروبات الکلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کلمه «نجات» از اولین حرف واژه نام خانوادگی پژوهشگر « نجفی» و کلمه‌های «آموزش» و «تجربه» تشکیل شده است. استفاده از این وسیله آموزشی از سال ۱۳۷۸ تا کنون در تعداد زیادی از دانشگاه‌های علوم پزشکی به منظور آموزش روانپزشکان، روانشناسان، دانشجویان پزشکی و غیر پزشکی، روانشناسان، آموزگاران، دانش آموزان و والدین آنها و جهت آشنایی و آگاهی با مواد مخدر و مشروبات الکلی و همچنین جهت افزایش اعتماد به نفس و دانش مرتبط با مهارتهای مقابله با سوء مصرف این مواد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کیف حاوی مواد مختلف و متنوعی شامل انواع مشروبات الکلی، مواد مخدر و مواد روان‌گردان (از قبیل کوکائین، هرویین، حشیش، گراس، تریاک و قرص‌های تریاک، شیشه، کراک) نمونه‌های مشابه‌سازی شده هر کدام از این مواد که در کارگاه‌های آموزشی بسته به زمان ارائه، جهت تکمیل موارد آموزشی و افزایش توانمندی‌های شرکت کنندگان در جهت تشخیص مواد اصلی از موارد مشابه مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر این، کیف حاوی کتاب‌ها و جزواتی در ارتباط با مواد مخدر نیز هست که در طول جلسه آموزشی به فراگیران معرفی می‌شود. از دیگر محتویات این کیف می‌توان به انواع و اقسام داروهایی که جهت ترک اعتیاد به مواد مخدر و روان‌گردان به کار می‌روند مانند آمپول بوپرونورفین و قرص‌های تیوریدازین، شربت پرومتازین و کپسول‌های نالتروکسان و فلوگزتین اشاره کرد. پژوهشگر در هر جلسه آموزشی در حین معرفی موارد مختلف از مواد مخدر و روان‌گردان و مشروبات الکلی و توضیح شفاهی در مورد این مواد، نمونه‌هایی از آنها را به فراگیران نشان می‌دهد. جهت ایجاد تنوع و دلپذیرتر شدن محیط آموزشی و افزایش میزان یادگیری در طول جلسه آموزشی از وسایل جانبی دیگری که اغلب از وسایل سرگرم‌کننده هستند- مانند عروسک‌های خاص نیز استفاده می‌شود. از نکات قابل توجه در معرفی این کیف می‌توان به تنوع محتویات آن اعم از انواع مواد مخدر و روان‌گردان، مشروبات الکلی،کتاب‌ها و‌اسلایدهای آموزشی اشاره کرد. لازم به ذکر است که با توجه به تنوع و تفاوت گروه‌های هدف، شیوه آموزش و استفاده از این وسیله، بر حسب اهداف آموزشی متناسب با این گروه‌ها، متفاوت می‌باشد. علی‌رغم تنوع گروه‌های هدف شرکت‌کننده در کلاس‌ها و کارگاه‌های آموزشی، ارزشیابی‌های انجام شده حاکی از رضایت‌مندی فراگیران از اثر بخشی و جذابیت محتویات این کیف می‌باشد. مقرون به صرفه بودن این وسیله آموزشی و منحصر بفرد بودن و جذابیت آن و همچنین اثربخشی بالای آن این وسیله آموزشی را به یک ابزار مناسب جهت تسهیل فرآیند یاددهی یادگیری تبدیل کرده است. از مشکلات عمده در مراحل آماده‌سازی این وسیله کمک آموزشی، می‌توان به تهیه انواع مواد روانگردان، مخدر و مشروبات الکلی اشاره کرد. با توجه به عدم دسترسی به این محصولات و غیر قانونی بودن خرید و فروش آنها، مجوزهای قانونی نیاز بود که تهیه و تنظیم این مجوزها پژوهشگر را با مشکلات عدیده‌ای روبرو می‌ساخت که پیگیری و همکاری گروه‌های قضایی و انتظامی را طلب می‌کرد. و خوشبختانه با توجه به همکاری‌های مسؤولین مشکلات ذی ربط حل گردید. با توجه به رضایت گروه هدف از افزایش آگاهی نسبت به مواد مخدر و روان‌گردان و مشروبات الکلی و همچنین با توجه به جذابیت و قابل استفاده بودن این وسیله و وجود توانمندیهای خاص و جذابیت‌های قابل توجه آن و با توجه به این موضوع که استفاده از این وسیله می تواند به به عنوان ابزاری، در مبارزه مستقیم و غیر مستقیم با مواد مخدر و اعتیاد بکار شود، لذا کاربرد آن برای سایر گروه‌های آموزشی و حتی استفاده از آن به عنوان الگویی برای تدریس در سایر دروس و رشته‌ها پیشنهاد می‌شود. از آنجایی که در تهیه این ابزار آموزشی سعی برآن بوده است که قابل تعمیم و تکثیر بوده و نیازهای مربیان و فراگیران مختلف را برآورده کند لذا کیف‌های مشابه جهت آموزش موارد اورژانس و حوادث غیر مترقبه نظیر سیل و زلزله و حمله‌های شیمایی نیزیشنهاد می‌گردد. منابع ۱. Shamsaei E. [Teaching nad educational equipment],۱st.Zanjan: Zanjan University۲۰۰۳[Persian]. ۲. Khaghanizade M., Shokrollahi F. [Using educational media and coeducational instruments in teaching.] Educational Strategies ۲۰۰۹۲(۳): ۱۲۷-۱۳۰.[Persian]

---

مقدمه: استفاده از شبیه‌سازی رایانه‌ای یکی از روش‌های جدید آموزش در علوم پزشکی است ولی تاکنون مطالعه‌ای در مورد بکارگیری این روش در آموزش فارماکولوژی در ایران انجام نیافته است. هدف این پژوهش، بررسی دیدگاه دانشجویان داروسازی پیرامون آموزش فارماکولوژی به کمک شبیه‌سازی رایانه‌ای بود. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد۳۰ نفر دانشجوی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز که در سال تحصیلی ۸۸-۸۷ واحد فارماکولوژی عملی را انتخاب نموده بودند وارد شدند. بخشی از درس با نرم‌افزارهای شبیه‌سازی رایانه‌ای تدریس گردید. در پایان دوره نظرات دانشجویان با پرسشنامه‌ای محقق‌ساخته اخذ گردید. داده‌ها با آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: نمره رضایت کلی دانشجویان از بکارگیری شبیه‌سازی رایانه‌ای ۲۱/۰±۵۱/۳ بود. کمک نرم‌افزارها به فهم بیشتر دروس نظری فارماکولوژی بیش از ۷۵ درصد ارزیابی گردید. میزان یادگیری و مشارکت فعال دانشجویان به ترتیب ۷۶ و ۸۲ درصد بیشتر از جلسات برگزار شده در آزمایشگاه بود. حدود ۸۰ درصد دانشجویان داروسازی شرکت‌کننده در پژوهش، خواستار ارائه ۲۵ الی۵۰ درصد فارماکولوژی عملی با این شیوه بودند. میانگین نمره رضایت‌مندی از روش ارزیابی پایان دوره نیز ۲۴/۰±۵۴/۳ به دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که بکارگیری شبیه‌سازی رایانه‌ای میزان یادگیری و مشارکت فعال دانشجویان و فهم دروس تئوری فارماکولوژی را ارتقا می‌دهد. به نظر می‌رسد می‌توان روش آموزش این درس را بازنگری نموده و بخشی را با استفاده از نرم‌افزارهای شبیه‌سازی ارائه داد.

---

مقدمه: بهزیستی روانی جزء روانشناختی کیفیت زندگی می‌باشد و انعکاس دهنده خلق مثبت، سرزندگی و علاقه به محیط است. به لحاظ نظری، انواع دلبستگی می‌تواند از طریق الگوهای ارزیابی استرس با بهزیستی روانی مربوط باشد. از جمله این الگوهای ارزیابی استرس می‌توان به تاب‌آوری و تنظیم هیجانی اشاره کرد. پژوهشگران معتقدند که دلبستگی، تاب‌آوری و تنظیم هیجانی به عنوان تعیین‌کننده‌های مهم سلامت روانی و به طور دقیق بهزیستی روانی شناسایی شده‌اند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک‌های دلبستگی، تنظیم هیجانی و تاب‌آوری، با بهزیستی روانی دانشجویان علوم پزشکی بود. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی همبستگی ۲۰۰ نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه سمنان به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه‌های سبک‌های دلبستگی، بهزیستی روانی، تاب‌آوری و تنظیم هیجانی جمع آوری گردید و با آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بین دلبستگی ایمن(۴۲/۰)، و ارزیابی مجدد(۳۷/۰) با بهزیستی روانی رابطه مثبت و معناداری(۰۵/۰>‌p) وجود داشت. رابطه سرکوبی(۰۵/۰p<، ۴۲/۰-r=)، دلبستگی اشتغالی (۰۵/۰p<، ۲۳/۰-r=) و دلبستگی ترسان (۰۱/۰ p<، ۱۷/۰-r=) با بهزیستی روانی منفی و معنادار بود. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که ابتدا سرکوبی و پس از آن به ترتیب سبک دلبستگی ایمن، ارزیابی مجدد، تاب‌آوری و سبک دلبستگی ترسان نقش معناداری در پیش‌بینی بهزیستی روانی داشتند و متغیرهای پیش‌بین در مجموع ۳۴/۰ از تغییرات بهزیستی روانی را (۰۰۰۱/۰>p) تبیین نمودند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سبک‌های دلبستگی، تاب‌آوری و تنظیم هیجانی، پیش‌بینی‌کننده مناسبی برای بهزیستی روانی می‌باشد. بنابراین تشکیل شبکه‌های قوی از حمایت اجتماعی و ارتباطات بین فردی از طریق برنامه‌های مختلف دانشگاهی، به منظور بالابردن بهزیستی و سلامت روانی دانشجویان توصیه می‌شود.

---

مقدمه: اکثر دانشجویان به طور مداوم در انجام فعالیت‌های علمی خود تعویق دارند. با این‌حال افراد دارای سطوح بالای خودکارآمدی، معمولاً تکالیف را به عنوان چالش‌هایی می‌بینند که باید بر آن‌ها تسلط یابند. هدف این پژوهش بررسی ارتباط تعویق آکادمیک با موفقیت و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران است. روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی از نوع همبستگی است. نمونه‌های پژوهش دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند که با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با تخصیص متناسب انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسش‌نامه مربوط به تعویق آکادمیک، خودکارآمدی تحصیلی و موفقیت تحصیلی دانشجویان(میانگین نمرات ترم‌های قبلی) جمع‌آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌‌ها از آمار توصیفی و استنباطی ( آزمون‌های همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و t تست) استفاده شد. نتایج: همبستگی خطی معنادار و معکوسی بین نمره تعویق آکادمیک با نمره خودکارآمدی و موفقیت تحصیلی در دانشجویان پرستاری وجود داشت(۰۰۱/۰P≤) به طوری که هر چقدر نمره تعویق آکادمیک دانشجویان بیش‌تر بود، نمره خودکارآمدی تحصیلی و موفقیت تحصیلی کاهش و با افزایش نمره خودکارآمدی تحصیلی، موفقیت تحصیلی بیش‌تر می‌شد. از میان متغیرهای دموگرافیک، جنس با تعویق آکادمیک و خودکارآمدی تحصیلی و سن با موفقیت تحصیلی ارتباط بیش‌تری داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه احتمالابا افزایش تعویق آکادمیک، موفقیت و خود کارآمدی تحصیلی کاهش می‌یابد، ضروری است که مطالعات تکمیلی جهت بررسی علل تعویق آکادمیک و روش‌های بهبود خودکارآمدی و موفقیت تحصیلی انجام گیرد.

---

---

---

---

---

---