رضوان منیری، هاشمیه قالب تراش، غلام عباس موسوی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه عدم کنترل افت تحصیلی دانشجویان رشته پیراپزشکی، به پایین آمدن سطح علمی و کارآمدی پرسنل پیراپزشکی منجر می‌گردد. این مطالعه با هدف تعیین علل عدم موفقیت تحصیلی در دانشجویان دانشکده پیراپزشکی کاشان انجام شد.روش‌ها در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ۲۴۲ نفر دانشجوی ورودی سال‌های ۸۳-۱۳۸۲ رشته‌های پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انتخاب شدند. با پرسشنامه‌ای پایا و روا، اطلاعات دموگرافیک و تحصیلی دانشجویان جمع‌آوری گردید. دانشجویان دارای معدل ۱۴ به بالا و غیر مشروطی در گروه موفق، دانشجویان دارای معدل پایین‌تر از ۱۴ و یا معدل بالاتر از ۱۶ و دارای حداقل یک ترم مشروطی در گروه دانشجویان ناموفق قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های مجذور کای و تست دقیق فیشر و محاسبه نسبت شانس تحلیل شد.نتایج افت تحصیلی ۶/۱ در صد (۴ نفر از ۱۶۶ مورد) تعیین گردید. از ۲۴۲ دانشجوی مورد مطالعه، ۹۴ نفر (۸/۳۸ درصد) موفق و ۱۴۸ نفر (۲/۶۱ درصد) ناموفق بودند. نسبت شانس عدم موفقیت تحصیلی در دانشجویان با کمتر از دو سال فاصله ورود به دانشگاه ۳۴/۴، معدل دیپلم کمتر از شانزده ۶/۲، و تمرکز کم در کلاس ۳، انجام مطالعه بدون برنامه‌ریزی قبلی ۶۶/۳، میزان مطالعه کمتر از دو ساعت در روز ۹۳/۱، بومی‌بودن ۳۱/۲ و در تمام موارد معنی‌دار بود. بقیه عوامل در دانشجویان موفق و غیرموفق تفاوتی نداشت.نتیجه گیری: اغلب افت تحصیلی مربوط به شیوه‌های یادگیری و مطالعه بود. معدل پایین دیپلم، فاصله زمانی برای ورود به دانشگاه و بومی نبودن به عنوان مهم‌ترین عوامل عدم موفقیت تحصیلی دانشجویان این دانشکده شناخته شد. نحوه پذیرش دانشجو بر اساس معدل دیپلم، بهبود کیفیت آموزش، بهبود امکانات رفاهی، استفاده از مشاوره تحصیلی و ارائه کارگاه‌های آموزشی برنامه‌ریزی مطالعه، شیوه صحیح مطالعه و یادگیری توصیه می گردد.
