۴ نتیجه برای محمدپور
رضاقلی وحیدی، نسرین دانش خواه، مادلین آراکس، حسین کوشاور، اصغر محمدپوراصل،
دوره ۶، شماره ۲ - ( پاییز ۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه: اغلب مطالعات پیشین به بررسی عوامل مؤثر بر فراگیری دوره آموزش پرداختهاند و دستاوردهای دوره آموزش پرستاری کمتر بررسی شده است. این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان و مربیان پرستاری در مورد توانمندیهای حرفهای دانشجویان در کارآموزی در عرصه در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. روشها: در این مطالعه توصیفی در سال ۱۳۸۲، ۷۴ نفر دانشجوی ترم هشت دوره کارشناسی و ۳۳ نفر مربی پرستاری با روش سرشماری انتخاب شدند. پرسشنامه پژوهشگرساخته با مقیاس پنج نقطهای لیکرت که ۹۶ سؤال را در حیطههای ارائه خدمات به بیمار، مراقبت از بیمار، تأمین امنیت بیمار، توانمندیهای مدیریتی، ارتقای کیفیت مراقبت و آموزش به بیمار شامل میشد، بطور خودایفا بین نمونهها توزیع و سپس کلیه پرسشنامهها جمعآوری شد. دادهها با نرمافزار SPSS به صورت توزیع فراوانی و با آزمون مجذور کای تحلیل گردید. نتایج: از دیدگاه دانشجویان و مربیان، توانمندیهای حرفهای دانشجویان در کارآموزی در عرصه، در هر شش بْعد رضایتبخش نبود. با استفاده از آزمون مجذور کای در ابعاد ارایه خدمات به بیمار، مراقبت از بیمار، توانمندیهای مدیریتی ، ارتقای کیفیت مراقبت و آموزش به بیمار، بین نقطه نظرات دو گروه اختلاف معنیدار آماری مشاهده شد. نتیجهگیری: توانمندیهای حرفهای دانشجویان در کارآموزی در عرصه دانشگاه علوم پزشکی تبریز در حد مطلوب نبود که میتواند ناشی از فقدان محیط حمایتی و انگیزشی، نظارت، سرپرستی و مکانیزمهای مدیریتی باشد.
سوسن ولیزاده، یوسف محمدپور، کبری پرون، سیما لک دیزجی،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه: علیرغم پذیرش جهانی آموزش مبتنی بر دستاورد، مستندات تحقیقی در مورد اثر آن بر صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری (مهارتهای شناختی و رفتاری) بسیار اندک است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر دستاورد در مقایسه با آموزش سنتی بر صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری بود. روشها: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی پیشآزمون- پسآزمون، ۲۶ دانشجوی پرستاری به صورت سرشماری انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و دو گروه تجربی تقسیم شدند. هر گروه شامل ۶ تا ۷ نفر بود. پس از اجرای پیشآزمون مهارتهای شناختی، دانشجویان گروههای کنترل با روش سنتی و دانشجویان گروههای تجربی با روش آموزش مبتنی بر دستاورد به مدت ۹ روز تحت آموزش بالینی قرار گرفتند. مهارتهای شناختی دانشجویان با پسآزمون و مهارتهای رفتاری با چکلیست مورد مشاهده قرار گرفت. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمونهای ویلکاکسون، منویتنی و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: آموزش مبتنی بر دستاورد در ارتقای مهارتهای شناختی و رفتاری دانشجویان مؤثر بود. میانگین مهارتهای شناختی گروه تجربی در پسآزمون و همچنین مهارتهای رفتاری آنها، در تمامی موارد و در کل بطور معنیدار از گروه کنترل بیشتر و نیز صلاحیت بالینی دانشجویان گروه تجربی بطور معنیدار از گروه کنترل بیشتر بود. نتیجهگیری: روش آموزش مبتنی بر دستاورد بیش از روش سنتی منجر به ارتقای صلاحیت دانشجویان پرستاری میگردد. پیشنهاد میشود از این روش در آموزش بالینی بیشتر استفاده گردد.
رحیم بقایی، داود رسولی، علیرضا رحمانی، یوسف محمدپور، حسین جعفری زاده،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: آموزش مبتنی بر وب از جمله روشهای نوین و فعال آموزشی برای ارتقای کیفیت آموزشی است که از مزایای آن میتوان به دسترسی راحت در هر زمان و مکان، شرکت بدون مرز و فراوان یادگیرندهها و انعطافپذیری آن اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر وب بر روی یادگیری شناختی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال ۱۳۸۹ است.
روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح قبل و بعد است. در این مطالعه کلیه دانشجویان سال آخر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (۴۲ نفر) وارد مطالعه شدند. و به صورت کاملاً تصادفی به دو گروه مبتنی بر وب و سنتی تقسیم شدند. روش مداخله برای گروه اول شامل یک دوره آموزشی مبتنی بر وب در مورد دیس ریتمیهای قلبی و برای گروه دوم یک دوره آموزش به صورت سخنرانی ۶ ساعته در مورد همان موضوع بود. در شروع و پایان هر دوره میزان دانش دانشجویان هر دو گروه با انجام پیشآزمون و پسآزمون اندازهگیری شده و امتیازات حاصله به صورت درون گروهی توسط آزمون آماری تی زوج باهم مقایسه شدند.
نتایج: میانگین و انحراف معیار نمرات دانشجویان قبل و بعد از آموزش سنتی (مرسوم) به ترتیب ۹۲/۳±۶۷/۱۶ و ۴۹/۳±۸۵/۱۷ و بعد از آموزش مبتنی بر وب به ترتیب ۶۲/۳±۲۸/۱۶ و ۴۹/۳±۸۵/۱۷ بود. نتایج مطالعه ارتباط آماری معناداری را بین نمرات قبل و بعد از آموزش در هر دو گروه آموزشی مبتنی بر وب (۰۱۶/۰P= ۶۲,/۲-=t) و سنتی (۰۳۸/۰P= ,۴۷/۲-=t) نشان داد. مابین متغیرهای دموگرافیک و نوع آموزش در هیچکدام از روشهای آموزش ارتباط معناداری به دست نیامد.
نتیجهگیری: استفاده از روش آموزش مبتنی بر وب نیز به عنوان یک روش آموزشی باعث ارتقای سطح یادگیری شناختی دانشجویان شده است و زمینه را برای استفاده از این روش آموزشی به عنوان یک روش آموزشی همراه با آموزشهای کلاسیک در کوریکولوم درسی مراقبتهای ویژه قلبی فراهم ساخته است.
حسین ابراهیمی پور، علی وفایی نجار، سیده الهه حسینی، هاجر حقیقی، سعید محمدپور، پیام محمودیان،
دوره ۱۷، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: مدل ایرانی مدیریت کیفیت آموزش (IEQM) ** ابزاری برای ارزیابی دانشگاه است که بازنگری منظم، سیستماتیک و جامع از فعالیتهای دانشگاهها را فراهم میسازد. این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت آموزش در حیطه تمرکز بر نیروی کار بر اساس مدل ایرانی مدیریت کیفیت آموزش در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.
روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ۱۵۰ نفر از اساتید و کارکنان دانشکدههای دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال ۱۳۹۳ به صورت طبقهای و تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. دادههای مورد نیاز به وسیله پرسشنامه مدل ایرانی مدیریت کیفیت آموزش وزارت بهداشت و درمان پس از تایید روایی و پایایی، جمعآوری شد. گزینههای موجود برای انتخاب شامل طیف لیکرت ۵ نمرهای بود. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای آنالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل در سطح معناداری ۰۵/۰ تحلیل شد.
نتایج: در مجموع، ۱۲۵ پرسشنامه تحلیل شد. بالاترین میانگین نمره مربوط به دانشکده بهداشت و پایینترین مربوط میانگین نمره به دانشکده پرستاری به دست آمد. بهترین نمره مربوط به حیطه شرایط محیط کار (۸۲/۰±۸۲/۲) و بدترین نمره مربوط به حیطه توانمندسازی کارکنان (۷۳/۰±۶۵/۲) به دست آمد. به طور کلی نمره حیطه تمرکز بر نیروی کار برابر با ۵۵ درصد امتیاز از ۸۵ امتیاز این حیطه محاسبه شد.میانگین نمره این حیطه با تحصیلات (۵/۰p=) و جنسیت افراد مورد پژوهش (۶/۰p=) و در بین دانشکدههای مورد مطالعه (۶/۰p=) رابطه معناداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: وضعیت دانشگاه علوم پزشکی مشهد در حیطه تمرکز بر نیروی کاری در حد متوسط به دست آمد. طبق بررسیها شرایط محیط کاری از دید اعضا دانشکدهها تقریبا مناسب اما توجه به توانمندسازی کارکنان در دانشکده اولویت است.