۲ نتیجه برای فرمهینی فراهانی
مهناز نوروزی، حیدر علی عابدی، مریم فرمهینی فراهانی،
دوره ۲، شماره ۲ - ( پاييز ۱۳۸۱ )
چکیده
چکیده
مقدمه: عوامل مختلفی بر تمایلات مادران در انتخاب روش پیشگیری از باردار بعد از زایمان اثر میگذارند و در این میان، نقش آموزشهای ارائه شده پیرامون تنظیم خانواده قابل ذکر میباشد. هدف از انجام این بررسی، تعیین ارتباط بین آموزش تنظیم خانواده در دوران بارداری و بخش بعد از زایمان و تمایلات مادران شیرده در انتخاب روش پیشگیری از بارداری بود.
روشها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی ۳۸۳ نفر از زنانی که برای اولین بار بعد از زایمان برای دریافت خدمات تنظیم خانواده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، بر اساس نمونهگیری آسان، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات توسط پرسشنامه و به روش مصاحبه حضوری گردآوری شد و با نرمافزارهای SPSS و EPI با استفاده از روشهای آماری توصیفی و آزمونهای مجذور کای و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: بیشترین روش پیشگیری از بارداری مورد تمایل مادران شیرده، نزدیکی منطقع (۴/۲۷ درصد) بود. همچنین مشخص گردید که درصد کمی از زنان در دوران بارداری (۱۱درصد) و نیز بخش بعد از زایمان (۱/۳درصد) آموزش تنظیم خانواده را دریافت نمودهاند. بین آموزش تنظیم خانواده در دوران بارداری و بخش بعد از زایمان و روش پیشگیری از بارداری مورد تمایل مادران شیرده ارتباط آماری
معنیدار به دست نیامد.
بحث: چنین به نظر میرسد که در اکثریت موارد آموزش تنظیم خانواده ارائه نشده و یا در صورت ارائه به نحوی نبوده که بتواند بر تمایلات واحدهای مورد پژوهش در انتخاب روش پیشگیری از بارداری بعد از زایمان تأثیر گذارد. بنابراین، لازم است با تأکید بیشتر این مورد در آموزش دانشجویان و فارغ التحصیلان، افزایش تعداد پرسنل شاغل در مراکز بهداشتی و بخشهای بعد از زایمان و نیز تهیه و تدارک مکان مناسب برای مشاوره تنظیم خانواده، مشکلات و موانع موجود در این زمینه را برطرف نمود.
زهرا پورفرزاد ، مولود فرمهینی فراهانی ، زهره قمری زارع ، مجتبی قربانی ،
دوره ۱۳، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: اجرای دستورات دارویی، یکی از جنبههای حیاتی مراقبت حرفه پرستاری است. پیشگیری از بروز اشتباهات دارویی، نیاز به آگاهی، تصمیمگیری و عملکرد صحیح دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر بهکارگیری استراتژی بازخورد با تأکید بر استانداردهای مراقبت دارویی بر میزان آگاهی و اشتباهات دارویی دانشجویان پرستاری است.
روشها: این مطالعه نیمه تجربی روی ۵۹ دانشجوی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی اراک در دو نیمسال ۹۱-۱۳۹۰ که واحد کارآموزی داخلی قلب و ریه را میگذراندند، انجام شد. دانشجویان در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها، چک لیست مشاهده پژوهشگرساختهای نوع و تعداد اشتباهات دارویی بود که توسط یک مشاهدهگر تکمیل میشد. جهت سنجش میزان آگاهی دارویی از پرسشنامهای پژوهشگر ساخته با ۲۶ سؤال استفاده شد. دادهها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون آماری ویلکاکسون و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: تفاوت آماری معنادار بین میانگین نمرات اشتباهات دارویی قبل و بعد مداخله در هر دو گروه وجود داشت. در مرحله بعد از مداخله، میانگین نمرات آگاهی در گروه تجربی (۴۳/۲±۸۶/۱۹) بیشتر از گروه شاهد (۹۲/۲±۷۰/۱۳) بود. همچنین میانگین نمرات اشتباهات دارویی در گروه تجربی (۶۳/۰±۴۸/۰) کمتر از گروه شاهد (۰۴/۱±۲۳/۱) برآورد گردید و این تفاوت به لحاظ آماری معنادار بود (۲۰/۳Z=، ۰۰۱/۰P=).
نتیجهگیری: افزایش میزان آگاهی و کاهش میزان اشتباهات دارویی قبل و بعد از مداخله در نتایج مطالعه دیده میشود که نشان دهنده تأثیر مثبت ارائهی بازخورد با تأکید بر استاندارهای مراقبت دارویی بر میزان آگاهی و اشتباهات دارویی دانشجویان بوده است. بنابراین مربیان بالینی برای افزایش اثربخشی آموزش دانش و عملکرد دارویی و بالتبع کاهش اشتباهات دارویی میتوانند شیوههای آموزش بالینی غنیتر را بر حسب محتوای مورد آموزش و اهداف آموزشی مورد نظر انتخاب نمایند.