۴ نتیجه برای فتحی‌آذر
آزاد رحمانی، علیرضا محجل‌اقدم، اسکندر فتحی‌آذر، فرحناز عبدالله‌زاده،
دوره ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه: دانشجویان پرستاری برای تجزیه و تحلیل مشکلات بیماران و ایجاد طرح مراقبتی مناسب، نیازمند یادگیری عمیق و معنی‌دار هستند، بنابراین، بهتر است در آموزش این دانشجویان از روش‌های آموزشی که توانایی ایجاد این سطح از یادگیری را دارند، استفاده شود. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر آموزش بر مبنای نقشه مفهومی با روش تلفیقی در یادگیری درس فرایند پرستاری دانشجویان پرستاری انجام گرفت.
روش‌ها: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی قبل و بعد از آموزش، ۴۵ دانشجوی ترم دوم پرستاری با روش نمونه‌گیری آسان انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه شاهد و تجربی تقسیم شدند. پس از اجرای پیش‌آزمون، دانشجویان گروه‌های شاهد و تجربی به مدت ده جلسه و در طول دو ماه به ترتیب تحت آموزش با روش آموزش تلفیقی و روش نقشه مفهومی قرار گرفتند و سپس پس آزمون اجرا شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از یک آزمون پیشرفت تحصیلی متشکل از دو قسمت استفاده گردید که حیطه‌های دانش و یادگیری معنی‌دار یا حیطه شناختی دانشجویان را در زمینه درس فرایند پرستاری مورد ارزشیابی قرار می‌داد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار SPSS و با آزمون‌های مجذور کای و t با نمونه‌های زوج و مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج: هر دو روش آموزشی در ارتقای دانش و یادگیری معنی‌دار دانشجویان مؤثر بوده‌اند. ولی این اختلاف میانگین‌ها قبل و بعد از آموزش دو گروه تنها در بعد یادگیری معنی‌دار از نظر آماری اختلاف معنی‌دار داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر نقشه مفهومی در یادگیری معنی‌دار دانشجویان، توصیه می‌گردد در مواردی که نیاز به یادگیری عمیق و سطح بالا از مطالب درسی وجود دارد از این روش آموزشی استفاده گردد.
ملیحه جعفری، یوسف ادیب، اسکندر فتحی‌آذر،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه: ارائه درس جمعیت و تنظیم خانواده در دوره‌های مختلف دانشگاهی، به منظور ارتقای سطح آگاهی دانشجویان در زمینه مسائل تنظیم خانواده می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین نقش آموزش واحد درسی جمعیت و تنظیم خانواده در دانش و نگرش دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاه تبریز نسبت به موضوعات مربوطه، مقایسه دانش کسب شده گروه‌های تحصیلی و تعیین نگرش آنان در مورد جنسیت مدرس این درس انجام گرفت.
روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، از میان کلیه دانشجویان دخترکارشناسی ورودی ۱۳۸۳ و ۸۴ دانشگاه تبریز، ۳۳۶ نفر به روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای در سال ۱۳۸۶ انتخاب شدند. پرسشنامه‌ای در دو بخش دانش و نگرش شامل سه مبحث این درس، یعنی تنظیم خانواده، نظام خانواده و جمعیت‌شناسی در اختیار آنان قرار داده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و روش آمار توصیفی و آزمون t مستقل و ANOVA تحلیل گردید.
نتایج: مقایسه نمرات دانش تنظیم خانواده، نظام خانواده، جمعیت‌شناسی دانشجویان آموزش دیده به ترتیب ۶۶/۱، ۰۴/۸ و ۸۸/۷ نسبت به دانشجویان آموزش ندیده ۵۸/۰، ۲۸/۴ و ۷۶/۳، و نمرات نگرش دانشجویان آموزش دیده به ترتیب ۳۰/۲۱، ۱۰/۲۲ و ۲۰/۲۱ نسبت به دانشجویان آموزش ندیده ۲۶/۱۹، ۰۲/۲۰ و ۷۹/۱۹ تفاوت معنی‌داری نشان داد، اما بین نمرات دانش کسب شده دانشجویان گروه‌های تحصیلی تفاوت معنی‌داری دیده نشد. اکثر دانشجویان دختر خواستار مدرس زن در این درس بودند.
نتیجه‌گیری: آموزش رسمی و آکادمیک، نقش اساسی در افزایش دانش و نگرش افراد دارد. در آموزش برنامه‌های تنظیم خانواده اهتمام لازم به عمل آید و به منظور غنی‌تر کردن آن برای دانشجویان دختر، مدرسین زن انتخاب گردد.
کاملیا ترابی‌زاده، اسکندر فتحی‌آذر، آزاد رحمانی،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه: روش‌های آموزش مشارکتی، از جمله روش پازل، می‌توانند نقش مثبتی در ارتقای کیفیت فضای روانی- اجتماعی محیط‌های آموزشی داشته باشند. هدف این مطالعه تعیین ادراک دانشجویان پرستاری از فضای روانی- اجتماعی کلاس‌های درس و بررسی تأثیر دو روش فعال آموزشی، سخنرانی برنامه‌ریزی شده و پازل، در ارتقای ادراک دانشجویان پرستاری از این فضا می‌باشد. روش‌ها: در این مطالعه شبه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون، ۵۰ نفر دانشجوی سال دوم پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تبریز شرکت داده شدند. پس از تعیین ادراک اولیه دانشجویان نسبت به فضای روانی- اجتماعی کلاس‌های درس، دانشجویان در دو گروه به مدت شش جلسه در قالب درس مراقبت‌های پرستاری در بیماری‌های دستگاه گوارش، تحت آموزش قرار گرفتند. آموزش این دانشجویان با دو روش متفاوت آموزشی سخنرانی برنامه‌ریزی شده (۲۴ دانشجو) و پازل (۲۶ دانشجو) انجام گرفت. در انتهای برنامه آموزشی، ادراک دانشجویان پرستاری در مورد فضای روانی- اجتماعی کلاس درس دوباره بررسی شد. برای سنجش این ادراک از «سیاهه محیط آموزش کلاسی» استفاده گردید. داده‌های مطالعه با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های ویلکاکسون و من- ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: ادراک دانشجویان پرستاری در مورد فضای روانی- اجتماعی کلاس‌های درسی در سطح متوسطی قرار داشت و هر دو روش سخنرانی برنامه‌ریزی شده و پازل توانسته بودند به صورت معنی‌داری این ادراک را ارتقا دهند. بین این دو روش فعال آموزشی از نظر تأثیر بر ادراک دانشجویان پرستاری از فضای روانی- اجتماعی کلاس‌های درسی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر مناسب دو روش آموزشی فعال، سخنرانی برنامه‌ریزی شده و پازل، توصیه می‌شود که مربیان پرستاری از این روش‌ها بیشتر در آموزش نظری دانشجویان خود استفاده نمایند تا علاقه دانشجویان به مطالب درسی و محیط‌های آموزشی ارتقا یابد.
داود طهماسب‌زاده شیخلار، اسکندر فتحی‌آذر، وحیده جعفریان، ملیکا همراه‌زاده، قاسم زیلابی،
دوره ۱۸، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: تدریس بعنوان یکی از فعالیت‌های اصلی آموزش و انجام موفق آن، مستلزم توجه به معیارهای آن می باشد. ازاین رو، هدف مطالعه حاضر تعیین معیارهای تدریس اثربخش از دیدگاه اساتید و دانشجویان و میزان کاربست آن در فرایند آموزشی دانشگاه تبریز است.
روش‌ها: دراین مطالعه از نوع ترکیبی (کیفی- کمی) جامعه آماری کلیه دانشجویان دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد و اعضای هیأت‌علمی دانشگاه تبریز بود. در بخش کمی روش نمونه‌گیری از نوع تصادفی طبقه‌ای بود که با استفاده از جدول مورگان ۳۷۵ نفر از دانشجویان و ۱۴۵ نفر از اساتید به عنوان نمونه انتخاب شدند. در بخش کیفی نیز، حجم نمونه اساتید و دانشجویان در مصاحبه تا زمانی که داده‌ها به حد اشباع برسد ادامه یافت و تعداد ۱۴ نفر استاد و ۳۰ نفر دانشجو از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کمی از آمار توصیفی و استنباطی (t تک نمونه ای) و در بخش کیفی نیز از روش اسمیت استفاده گردید.
نتایج: در بخش تحلیل کیفی، معیارهایی ازقبیل طراحی و تدوین درس، اجرا و ارائه درس، روابط انسانی و ویژگی‌های فردی و ارزشیابی به عنوان معیارهای تدریس اثربخش از دیدگاه دانشجویان و اساتید معرفی شد. در بخش کمی نیز مؤلفه طراحی و تدوین درس به ترتیب از دید اساتید و دانشجو با مقدار میانگین (۶۶/۲±۳۵/۳، ۵۱/۴±۹۸/۲)، مؤلفه اجرا و ارائه درس (۱۴/۵±۵۸/۳، ۴۸/۷±۳۸/۳)، مؤلفه روابط انسانی و ویژگی‌های فردی (۹۲/۲±۴۸/۳، ۵۸/۴±۳۵/۳) و مؤلفه ارزشیابی (۱۵/۲±۶۹/۳، ۵۴/۴±۲۵/۳) به عنوان معیارهای تدریس اثربخش در فرایند آموزشی دارای کاربرد بودند.
نتیجه‌گیری: به‌کارگیری این معیارها برای تدریس مؤثر در دانشگاه تبریز می‌تواند در ارتقا فرآیندهای آموزشی مؤثر واقع شود.
