۵ نتیجه برای غریب
علی سیادت، بهزاد شمس، رضا همایی، لطف اله غریبی،
دوره ۵، شماره ۲ - ( پاییز ۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: باتوجه به حساسیت مدیریت خدمات آموزشی و کیفیت ارائه خدمات آن به دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی، این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت مدرسان و دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نسبت به عملکرد مدیریت خدمات آموزشی درچهار حیطه آموزشی، اداری، کیفیت پاسخ‌گویی و نظارت و راهنمایی انجام شد.
روش‌ها: در مطالعه‌ای توصیفی- پیمایشی، ۷۸ نفر دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکتری و ۶۵ نفر مدرسان مقطع کارشناسی ارشد و دکترای دوره تحصیلات تکمیلی با روش سرشماری از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۱ مورد پرسش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها، دو پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آنها با اعتبار محتوی و تعیین ضریب الفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌های پژوهش به صورت توزیع فراوانی و انجام آزمون t برای مقایسه میانگین‌ها با عدد ثابت و t مقایسه میانگین دو گروه مستقل تحلیل شد.
نتایج: مدرسان و دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی از هیچ یک از چهار حیطه عملکرد آموزشی، اداری، کیفیت پاسخ‌گویی و نظارت و راهنمایی مدیریت خدمات آموزشی دانشگاه علوم پزشکی رضایت ندارند. نظرات مدرسان و دانشجویان مؤنث و مذکر دوره تحصیلات تکمیلی، تفاوت معنی‌داری نداشت.
نتیجه‌گیری: عدم رضایت مدرسان و دانشجویان دوره تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از عملکرد مدیریت خدمات آموزشی دانشگاه می‌تواند در سطح مدیریت دانشگاه، یک ضعف تلقی شود که نیاز است مدیران ارشد در این زمینه اقدامات لازم را برای بهبود کیفیت مدیریت خدمات آموزشی انجام دهند.
محمدرضا یزدان‌خواه فرد، شهناز پولادی، فرحناز کمالی، نسرین زحمتکشان، کامران میرزایی، شرافت اکابریان،، سیامک یزدان‌پناه، طیبه جمند، طیبه غریبی، رزیتا خرم‌رودی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۸۷ )
چکیده
مقدمه: آموزش بالینی فرایند پیچیده‌ای است که تحت تأثیر عوامل و متغیرهای زیادی قرار می‌گیرد. هدف این پژوهش، تعیین عوامل تنش‌زای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر بود. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد ۳۳۴ دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته بود. پرسشنامه از دو بخش ویژگی‌های فردی و ۶۰ سؤال پیرامون عوامل تنش‌زای آموزش بالینی در پنچ حیطه تشکیل شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و به صورت توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار و با آزمون‌های مجذور کای و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: حیطه‌های تجارب تحقیرآمیز، محیط آموزشی، تجربیات بالینی، احساسات ناخوشایند، و ارتباط بین فردی به ترتیب از درجه تنش‌زایی بالایی برخوردار بودند. بیشترین عوامل تنش‌زا به ترتیب شامل: تذکر استاد در حضور پرسنل و پزشکان، عدم وجود امکانات رفاهی در بخش، مشاهده زجرکشیدن بیماران بدحال، نگرانی از انتقال بیماری واگیردار، و عدم حمایت استاد از دانشجو بود. نتیجه‌گیری: دانشجویان علوم پزشکی در معرض عوامل تنش‌زای متعددی قرار دارند. ایجاد یک سیستم حمایتی در طول سال اول تحصیلی و بهبود آن در تمام طول دوره آموزش بالینی برای مهارت‌های مقابله‌ای مؤثر ضروری به نظر می‌رسد.
گلرخ مریدی، سینا ولیئی، شهناز خالدی، محمد فتحی، مجید شفیعیان، فردین غریبی،
دوره ۱۱، شماره ۷ - ( ۱۱-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: برای بهبود و ارتقای کیفیت آموزش بالینی، بررسی و مدیریت عوامل استرس‌زای آموزشی ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی عوامل استرس‌زای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری، مامایی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال ۱۳۸۹ انجام شد. روش‌ها: در یک پژوهش توصیفی، نمونه ۲۳۰ نفری از دانشجویان رشته های پرستاری، مامایی و اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کردستان به صورت سرشماری انتخاب شدند. این افراد که حداقل یک واحد کارآموزی بالینی را گذرانده بودند به پرسشنامه محقق ساخته در مورد عوامل استرس زا در آموزش بالینی پاسخ دادند. میانگین نمره هر حیطه از عوامل استرس زا( شامل حیطه های ارتباط بین فردی، تجارب تحقیرآمیز، محیط آموزشی، تجربیات بالینی، و احساسات ناخوشایند) بر مبنای ۱ تا ۵ محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون آنالیز واریانس و آزمون توکی) استفاده شد. نتایج: بیشترین میزان استرس در حیطه‌های پنج‌گانه مربوط به دانشجویان گروه مامایی با میانگین ۴۵/.±۵۲/۳ و بیشترین حیطه تنش‌زا مربوط به حیطه احساسات ناخوشایند ۷۵/.±۶۱/۳ بود. بعد از آن در گروه پرستاری بالاترین حیطه تنش‌زا مربوط به حیطه محیط آموزشی با میانگین ۸۲/.±۳۴/۳ و در گروه اتاق عمل مهم‌ترین حیطه تنش‌زا احساسات ناخوشایند ۸۶/۰±۲۹/۳ بود. نتایج مقایسه عوامل تنش‌زای آموزش بالینی در گروه‌های مورد پژوهش با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشانگر تفاوت معنادار در همه حیطه‌ها به جز حیطه تجارب تحقیرآمیز بود. به طور کلی آزمون آماری توکی تفاوت معناداری بین گروه‌های مامایی با اتاق عمل از نظر عوامل استرس‌زای بالینی را نشان داد. نتیجه‌گیری: در فرآیندهای آموزش بالینی، دانشجویان رشته‌های مختلف علوم پزشکی در معرض عوامل تنش‌زای زیادی قرار داشته و تعیین این عوامل می‌تواند نقش مهمی در جهت کاهش میزان تنش آنان ایفا نماید و با توجه به آن که حیطه احساسات ناخوشایند استرس‌زاترین عامل تنش‌زا در این مطالعه بود توجه به این امر و تبیین ابعاد مختلف آن و ارائه راه‌کارهایی در این زمینه ضروری می‌باشد.
علی دهقانی، مهدی دست پاک، علیرضا غریب،
دوره ۱۳، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: رعایت معیارهای اخلاق حرفه‌ای جزء ماهیت ذاتی حرفه پرستاری است. بدین وسیله فرد متعهد می‌شود که فعالیت‌های حرفه‌ای خود را درست انجام دهد. به طوری که به مددجو آسیب نرساند و مراقبت‌ها برای مددجو سیر بهبودی به همراه داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین موانع رعایت اخلاق حرفه‌ای از دیدگاه پرستاران در سال ۱۳۹۱ انجام گردید.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی با مشارکت ۱۵۲ پرستار شاغل در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی جهرم به صورت سرشماری انجام گردید. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته‌ای بود که به بررسی موانع رعایت استانداردهای اخلاق حرفه‌ای در سه بعد مدیریتی، محیطی و فردی-مراقبتی می‌پرداخت. داده‌ها با محاسبه فراوانی نسبی پاسخ‌ها در هر گویه و فراوانی وزنی در بین حیطه ها تحلیل شد.
نتایج: اغلب پاسخ دهندگان با نقش بازدارنده هر سه دسته عوامل محیطی(۵/۶۸%)، فردی-مراقبتی(۷/۶۲%) و مدیریتی(۶/۶۱%) در رعایت معیارهای اخلاق حرفه‌ای موافق بودند. مهم‌ترین موانع رعایت اخلاق حرفه‌ای در بعد مدیریتی شامل کمبود پرسنل (۳/۸۰%)، در بعد محیطی شامل ازدحام بخش (۶/۷۵%) و در بعد فردی مراقبتی نیز شامل عدم ارضای نیازهای پایه مانند کفایت درآمد یا استراحت کافی در پرسنل پرستاری (۴/۸۴%) بود.
نتیجه‌گیری: عوامل محیطی به عنوان مهم‌ترین ابعاد تأثیرگذار در عدم رعایت معیارهای اخلاق حرفه‌ای شناخته شدند. لذا پیشنهاد می‌گردد مراکز بهداشتی درمانی به ویژه بیمارستان‌ها با برنامه‌ریزی دقیق و تأکید بر اصول و استانداردهای مراقبتی از جمله عوامل محیطی، اهمیت رعایت اخلاق حرفه‌ای در بهبود شرایط بیماران و مزایا و معایب عدم رعایت اخلاق حرفه ای، و همچنین فراهم کردن شرایط مطلوب برای پرستاران، موانع را اصلاح و رفع نماید.
نسرین عبدی، فرزانه غریبی کانی پان، یدالله زارع زاده، رضا قانعی قشلاق، عبیدالله فرجی،
دوره ۲۳، شماره ۰ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: دانشگاه‌ها به طور مداوم از دوره‌های آنلاین به عنوان ابزاری برای ایجاد یادگیری مادام‌العمراستفاده کرده‌اند. آموزش‌های مجازی به عنوان بخشی از یادگیری الکترونیکی فرصت یادگیری را برای هر شخصی در هر زمانی فراهم آورده است. این مطالعه با هدف تبیین دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان در خصوص چالش‌ها و فرصت‌های آموزش مجازی انجام شد.
روش‌ها: مطالعه کیفی حاضر از نوع تحلیل محتوای قراردادی است. جامعه پژوهش شامل دانشجویان پزشکی و پرستاری دانشگاه علوم پزشکی کردستان بود. روش نمونهگیری مبتنی بر هدف با حداکثر تنوع بود. داده‌ها در طی ۲۴ مصاحبه فردی جمع‌آوری گردید. مدت‌زمان مصاحبه‌های فردی بین ۱ تا ۵/۱ ساعت بود. تحلیل داده‌ها به شیوه تحلیل محتوی قراردادی انجام شد. از نرم‌افزار ۱۸ MAXQDA برای دسته‌بندی، کدگذاری و طبقه‌بندی متون حاصل از مصاحبه‌ها استفاده شد.
نتایج: از مجموع مصاحبه‌ها ۳۲۴ کد اولیه به دست آمد. تم‌ها و ساب تم‌های زیر از دستاورهای این مطالعه بود: ۱) منافع درک شده (نقاط قوت و محاسن آموزش مجازی و فرصت‌های برنامه آموزش مجازی)، ۲) نقاط ضعف درک شده (مشکلات و کاستی‌های برنامه در ابعاد مختلف و تهدیدهای بنیادین برنامه) و ۳) راه‌کارهای غلبه بر موانع و تهدیدها (راه‌کارهای زیرساختی و راه‌کارهای مدیریتی).
نتیجه‌گیری: با توجه به این که آموزش مجازی با شروع اپیدمی کرونا مورد توجه جدی قرار گرفت وجود کاستی‌هایی در این زمینه قابل انتظار است. به‌کارگیری نتایج حاصل از منافع و فرصت‌های آموزش مجازی می‌تواند بستر مناسبی را جهت ارتقای کیفیت آموزش مجازی فراهم کند. همچنین با نگاهی به موانع و تهدیدهای استخراج شده در این مطالعه می‌توان برنامه‌ریزی‌هایی را درجهت رفع مشکلات و چالش‌های آموزش مجازی انجام داد.
تازه‌های تحقیق
رضا قانعی قشلاق: Google Scholar, Pubmed
