بهنام رسولی، خدیجه علی‌آبادی، سعید پورروستایی اردکانی، سلیمان احمدی، محمد عسگری،
دوره ۲۰، شماره ۰ - ( ۲-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: برنامه‌های آموزشی رشته پزشکی باید به گونه‌ای طراحی شوند که زمینه‌ای را جهت کسب تبحر و مهارت بالینی دانشجویان فراهم آورد. پژوهش حاضر به دنبال تدوین الگوی طراحی آموزش پزشکی مبتنی بر واقعیت مجازی و اعتباریابی درونی آن بود.
روش‌ها: پژوهش حاضر، با روش تحلیل محتوای کیفی انجام شد. برای گردآوری داده‌ها با روش نمونه‌گیری هدف‌مند از میان اسناد پایگاه‌های اطلاعاتی ۱۷۰ واحد انتخاب شد. همچنین با ۲۷ نفر از اساتید و دانشجویان با روش نمونه‌گیری هدف‌مند مصاحبه شد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل محتوای میرینگ استفاده شد و برای اعتباریابی درونی الگو با روش پیمایشی و با استفاده از چک لیست محقق‌ساخته، نظر متخصصان مشارکت‌کننده کسب شد.
نتایج: با بررسی مقالات و تحلیل تم‌های مصاحبه‌ها، الگوی طراحی آموزش پزشکی استخراج گردید که دارای پنج مؤلفه اصلی است که عبارتند از: ۱- مؤلفه تحلیل شامل تعیین نیاز آموزشی، تعیین ویژگی‌های یادگیرندگان، تعیین ویژگی‌های واقعیت مجازی و تعیین نوع محتوا مناسب برای ارائه از طریق واقعیت مجازی ۲- مؤلفه طراحی شامل تعیین اهداف کلی، تعیین میزان غوطه‌وری، تعیین راهبرد‌های آموزش تعیین سطح واقعیت، تعیین محتوا ۳- مؤلفه تهیه و تولید شامل: طراحی سناریو، طراحی رابط کاربری، طراحی محتوا، مدل‌سازی دنیای واقعیت مجازی، تهیه پلت فرم۴- پشتیبانی و اجرا شامل اجرای آموزش، تلفیق سیستم آموزش مجازی در برنامه آموزشی، پشتیبانی۵- مؤلفه ارزشیابی شامل ارزشیابی تکوینی، ارزشیابی تراکمی، ارزشیابی سهولت استفاده.
نتیجه‌گیری: برای طراحی آموزشی پزشکی مبتنی بر واقعیت مجازی باید به مؤلفه‌های تحلیل، طراحی، تهیه و تولید، پشتیبانی و اجرا و ارزشیابی توجه کرد. پیشنهاد می‌شود علاوه بر کاربرد واقعیت مجازی در آموزش پزشکی، فرایند طراحی آموزش پزشکی با توجه به الگوی تحقیق حاضر تعیین شود.
