علیرضا پیشگاهی، شهلا درهشیری، محمدباقر اولیا، ابوالحسن حلوانی، نادر نوری ماجلان، حسن سلمان روغنی، حسین عقیلی، محمد کرمانیالقریشی، محمدحسن لطفی،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه: آموزش یادگیری فعال، روشی است که در آن دانشجویان در کلاس فعال هستند. این مطالعه به مقایسه میزان ماندگاری اطلاعات و میزان رضایت دانشجویان در روش سخنرانی کلاسیک و روش یادگیری فعال پرداخته است. روشها: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی ۴۸ نفر (۲۹ دختر و ۱۹پسر) از دانشجویان پزشکی مقطع فیزیوپاتولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد که به صورت سرشماری انتخاب شده بودند، اجرا شد. جلساتی از هر کدام از درسهای بیماریهای «دستگاه تنفسی، دستگاه گوارشی و کلیه» برای اجرای طرح انتخاب گردید. بررسی رضایت دانشجویان توسط دو فرم نظرسنجی در قالب پیشآزمون و پسآزمون انجام شد. میزان ماندگاری اطلاعات یک ماه پس از تدریس در یک آزمون تشریحی ۸ سؤالی بررسی شد. برای بررسی تحلیلی از آمارهای توصیفی و آزمونهای آماری مکنمار و من- ویتنی ونرمافزار SPSS استفاده شد. نتایج: پنجاه و شش درصد از دانشجویان رضایت کلی از اجرای طرح داشتند. میانه نمره آزمون ارزیابی ماندگاری اطلاعات در کلاسهای انجام شده به روش یادگیری فعال و سخنرانی کلاسیک به ترتیب ۵ و ۴۲/۳ بود که اختلاف آماری معنیداری داشتند. نتیجهگیری: روش یادگیری فعال موجب افزایش میزان ماندگاری اطلاعات در ذهن دانشجو پس از جلسه تدریس میشود.