جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای جراحی

شایسته صالحی، سعید پهلوان زاده، هایده جراحی،
دوره ۲، شماره ۲ - ( پاييز ۱۳۸۱ )
چکیده

مقدمه: مشارکت اعضای هیأت علمی در تصمیم‌گیری‌‌های مدیران در طیف وسیع کاملاً مشارکتی تا کاملاً غیرمشارکتی امکان‌پذیر است. بررسی چگونگی این تصمیم‌گیری‌ها می‌تواند تصویر روشنی از وضعیت موجود به منظور اصلاح آن به دست دهد. تعیین میزان مشارکت اعضای هیأت علمی در تصمیم‌گیری مدیران دانشکده‌های علوم پزشکی از دیدگاه اعضا و مدیران هدف این مطالعه است. روش‌ها: این پژوهش به صورت توصیفی، مقطعی یک مرحله‌ای، دو گروهی انجام شد. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتبی و از طریق پرسشنامه بود. تعداد ۱۵۲ نفر اعضای هیأت علمی و ۴۳ نفر مدیران دانشکده‌های پزشکی، پرستاری، دندانپزشکی، داروسازی، بهداشت، مدیریت و توان‌بخشی در پژوهش شرکت نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، میانگین امتیاز میزان مشارکت در تصمیم‌گیری در هفت رتبه از کاملاً شخصی تا کاملاً مشارکتی در نظر گرفته شد. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های t و نرم‌ افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته‌های پژوهش مؤید آن است که سبک تصمیم‌گیری مدیران در دانشکده‌های مختلف مشارکتی شخصی بوده و هیچ یک از دانشکده‌ها حداقل مشارکت مطلوب، یعنی میانگین امتیاز ۵ را کسب ننموده‌اند گرچه اعضای هیأت علمی بیش از خود مدیران فرایند تصمیم‌گیری را مشارکتی دانسته‌اند ولی تفاوت معنی‌دار نبود. بحث: فرایند تصمیم‌گیری به صورت مشارکتی موضوع با اهمیتی است که می‌تواند به رشد خلاقیت‌ها، توسعه و بهبود کارآیی و اثربخشی و نیز رضایت شغلی و ارتقای انگیزه‌ها منجر گردد. با توجه به نتایج پژوهش توسعه فرهنگ مشارکت در نظام آموزشی علوم پزشکی پیشنهاد می‌گردد
علی عمادزاده، سمیه علیزاده، حسین کریمی مونقی، لیدا جراحی،
دوره ۱۵، شماره ۰ - ( ۱-۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: توانایی خودارزیابی به عنوان یک صلاحیت حیاتی حرفه‌ای‌گری برای دانشجویان پزشکی در شورای اعتبار بخشی آموزش پزشکی مطرح است. در این پژوهش وضعیت آمادگی برای تغییر در زمینه رفتار خود ارزیابی صلاحیت‌های بالینی کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با استفاده از سازه مراحل تغییر مدل فرانظری بررسی گردید. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی از بین دانشجویان پزشکی که در نیم سال اول تحصیلی ۹۳-۹۲ در دانشگاه علوم پزشکی مشهد دوره کارورزی خود را می‌گذراندند، ۱۲۷ نفر با استفاده از جدول مورگان بر اساس نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار انجام پژوهش پرسشنامه محقق ‌ساخته بود که سؤالات آن شامل سه بخش، اطلاعات دموگرافیک، سؤالات زمینه‌ای و سؤالات مربوط به سازه مراحل تغییر بود. پس از تعیین روایی و پایایی، پرسشنامه‌ها با روش خود ایفا تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک طرفه، تی تست و کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج: بیش‌تر از نیمی از دانشجویان (۴۹/۷۰%) در مراحل اولیه مدل فرانظری یعنی مرحله تفکر و پیش‌تفکر قرار داشتند. حدود(۹/۴%) مرحله بیش‌تفکر و تفکر را پشت سرگذاشته و در مراحل بالای مدل قرار داشتند و ارزیابی از صلاحیت بالینی خود را انجام داده بودند. (۵۸/۱۵%) از دانشجویان در مرحله نگهداری قرار داشتند و خودارزیابی از صلاحیت بالینی جزیی از رفتار آنان شده بود. نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن است که اکثر دانشجویان پزشکی ارزیابی از عملکرد بالینی خود را انجام نمی‌دهند، این در حالی است که خود ارزیابی و شناسایی نیازهای آموزشی برای یادگیری مادام‌العمر ضروری به نظر می‌رسد. پیشنهاد می‌شود خودارزیابی به همراه سایر روش‌های ارزیابی مورد استفاده قرار گیرد.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2025 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education