XML English Abstract Print


گروه بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران ، dr.sharifirad@gmail.com
چکیده:   (826 مشاهده)

مقدمه: اجرای برنامه‌های مربوط به توانمندسازی اعضای هیأت‌علمی، یکی از ابزارهای مهم ایجاد تغییر و تحول در نظام آموزش عالی می‌باشد. از آنجا که دانشگاه آزاد به‌عنوان  نهاد توسعه‌دهنده منابع انسانی تخصصی در مسیر دستیابی به توسعه پایدار ، نقش حساسی را بر عهده دارد، ضرورت بررسی مؤلفه‌های مؤثر بر توانمندسازی اعضای هیأت‌علمی در آن انکارناپذیر است. لذا هدف از پژوهش حاضر، تعیین مؤلفه‌های مؤثر بر توانمندسازی اعضای هیأت‌علمی دانشگاه آزاد قم است.

روش‌ها: این مطالعه کیفی از نوع گراندد تئوری بوده و از نظر روش گردآوری داده‌ها، کیفی از نوع داده‌بنیاد و جامعه آماری پژوهش، خبرگان حوزه توانمند‌سازی در دانشگاه‌ آزاد قم و روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از مصاحبه عمیق و نیمه‌ساختار‌یافته استفاده شد. پس از 15مصاحبه اشباع نظری حاصل شد. از این‌رو نمونه انتخاب شده برابر 15نفر، روش تحلیل داده‌ها، کدگذاری نظری برگرفته از روش نظریه‌پردازی داده‌بنیاد بود.

نتایج: بر طبق یافته‌ها در کدگذاری باز 11 مقوله اصلی و مفاهیم مرتبط با این مقوله‌ها مورد شناسایی قرار گرفت. همچنین در مرحله کدگذاری محوری و انتخابی، مقوله‌ها پالایش و مؤلفه‌های مؤثر بر توانمندسازی اعضای هیأت‌علمی در دانشگاه آزاد تعیین شد. در مدل ارائه شده، شرایط علّی شامل عوامل شخصی، عوامل مدیریتی، عوامل مرتبط به کار و حرفه است. عوامل زمینه ای، شامل مقوله‌های تغییر محیط سازمانی و تغییر تمایلات حرفه‌ای و عوامل مداخله‌گر در برگیرنده تغییرات محیطی و بسترهای قانونی-توسعه‌ای است. راهبردها در مدل طراحی شده شامل راهبردهای فردی، مدیریتی-سازمانی و پیامدها در برگیرنده پیامد نگرشی و رفتاری است.

نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد عوامل شخصی، مدیریتی و عوامل مرتبط با کار و حرفه مؤلفه‌های علّی مؤثر بر توانمندسازی اعضای هیأت‌علمی می‌باشند. لذا پیشنهاد می‌شود مسوولین توانمندسازی برای توانمندسازی اعضای هیأت‌علمی دانشگاه آزاد قم با استفاده از راهبردهای فردی و مدیریتی-سازمانی نسبت به پیاده‌سازی برنامه اقدام نمایند.

 
متن کامل [PDF 1203 kb]   (414 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: مديريت آموزشي
دریافت: 1402/5/26 | پذیرش: 1402/9/11 | انتشار: 1402/1/10 | انتشار الکترونیک: 1402/1/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.