XML English Abstract Print


مرکز تحقیقات پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. ، Alimohammadi@nm.mui.ac.ir
چکیده:   (745 مشاهده)
مقدمه: انتخاب و به‌کارگیری نیروهای متعهد خدمت مقطع دکترای تخصصی و متخصصین بالینی از مسائل اساسی تامین نیروی انسانی مورد نیاز دانشگاه‌ها است. این مطالعه با هدف، بررسی وضعیت توانایی علمی متقاضیان فراخوان‌های استخدام هیأت‌علمی پیمانی و تعهدات قانونی مقطع دکترای تخصصی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (سال‌های 99-96) انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی و با روش سرشماری برروی اطلاعات موجود در پرونده کلیه متقاضیان استخدام هیأت‌علمی پیمانی (222 نفر) و تعهدات قانونی مقطع دکترای تخصصی (170 نفر) در طی سال‌های 99- 96 انجام شد. امتیاز پذیرفته شدگان مندرج در "فرم امتیازات توانایی علمی داوطلب عضویت در هیأت‌علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور" مصوب وزارت متبوع, توصیف و عوامل مرتبط با امتیاز کسب شده مورد بررسی قرار گرفت. داده‌‌ها با استفاده از آزمون‌‌های کای دو، تی مستقل، آنالیز واریانس تحلیل شد.
نتایج: در هر دو نوع فراخوان متقاضیان استخدامی هیأت‌علمی پیمانی و تعهدات قانونی ، بالاترین نمرات مربوط به بندهای 20(توانایی بالینی و مهارتی)، 1(توانایی تدریس) و 3(چاپ مقالات) بود. یافته‌‌های پژوهش نشان داد متقاضیان از بندهای 17 و 19کم‌ترین امتیاز را کسب نموده است. در نمره زبان با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند (05/0<p) اما در نمرات مصاحبه و مستندات با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند(05/0>p). در آزمون استخدامی هیأت‌علمی پیمانی، نمرات علم سنجی، مصاحبه علمی، و زبان انگلیسی افراد شرکت کننده در آزمون 15 بالاتر از آزمون 16 بود(05/0>p).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج حاصله مشخص گردید متقاضیان جذب هیأت‌علمی از نظر توانایی تدریس از نظر گروه‌‌های آموزشی وضعیت مطلوبی داشته اند و این که توجه خود را به جمع‌آوری مقالات و مستندات معطوف می‌نمایند. در صورتی که در طراحی آموزشی که لازمه عضویت در کادر هیأت‌علمی است کم‌ترین تجربه دارند، لذا به برنامه‌ریزان و مسؤولین دانشگاه‌ها پیشنهاد می‌گردد در برنامه‌ریزی‌‌های توانمندسازی به این امر توجه نمایند.
متن کامل [PDF 1067 kb]   (245 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: مديريت آموزشي
دریافت: 1400/7/27 | پذیرش: 1401/1/15 | انتشار: 1401/1/15 | انتشار الکترونیک: 1401/1/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.