جلد 21 -
جلد 21 - صفحات 293-285 |
برگشت به فهرست نسخه ها
(دانشیار)، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران ، abazari@nm.mui.ac.ir
چکیده: (1225 مشاهده)
مقدمه: موفقیت دانشجویان کارشناسی پرستاری در دستیابی به صلاحیت در انجام مهارتهای بالینی از مهم‌ترین اهداف آموزش پرستاری است و ارزیابی میزان تحقق این هدف را دانشکده‌های پرستاری به عهده دارد. در همین راستا این مطالعه با هدف بررسی توانایی دانشجویان پرستاری ترم آخر در اجرای مهارتهای بالینی انجام شد.
روش‌ها: این پژوهش توصیفی مقطعی در سال 1396 انجام شد. جامعه پژوهش 56 نفر دانشجوی پرستاری ترم آخر بودندکه به روش نمونه در دسترس در این مقطع زمانی وارد مطالعه شدند. ابزارجمع‌آوری داده چک‌لیست ارزیابی مهارتهای بالینی پایه بود که از منابع معتبر و به روز تهیه شده بود. سنجش صلاحیت با آزمون‌های آسکی و آزمون داپس انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که 75/76درصد از دانشجویان ترم آخر پرستاری دارای مهارت بالینی مطلوب و بسیار مطلوب بودند. دانشجویان بیش‌ترین امتیاز را در مهارت سونداژ (66/81 درصد) و کم‌ترین امتیاز را در مهارت علایم حیاتی (95/58 درصد) کسب کردند. هیچ کدام از متغیرهای زمینه‌ای با صلاحیت دانشجویان در مهارتهای بالینی ارتباط معناداری نداشت (05/0 p>).
نتیجه‌گیری: صلاحیت ناکافی دربرخی مهارتهای بالینی لازم می‌تواند ناشی از عدم مواجهه کافی دانشجویان با این روش در طول مدت کارورزی در عرصه باشد؛ اما مطلوب نبودن صلاحیت دانشجویان در برخی مهارتهای پرتکرار، نیازمند بررسی جدی است. به هر حال تقویت جنبه‌های مثبت و اصلاح نقایص دانشجویان در انجام مهارتهای بالینی می‌تواند گامی مؤثر در راستای ارتقای کیفیت آموزش بالینی پرستاری باشد.
روش‌ها: این پژوهش توصیفی مقطعی در سال 1396 انجام شد. جامعه پژوهش 56 نفر دانشجوی پرستاری ترم آخر بودندکه به روش نمونه در دسترس در این مقطع زمانی وارد مطالعه شدند. ابزارجمع‌آوری داده چک‌لیست ارزیابی مهارتهای بالینی پایه بود که از منابع معتبر و به روز تهیه شده بود. سنجش صلاحیت با آزمون‌های آسکی و آزمون داپس انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که 75/76درصد از دانشجویان ترم آخر پرستاری دارای مهارت بالینی مطلوب و بسیار مطلوب بودند. دانشجویان بیش‌ترین امتیاز را در مهارت سونداژ (66/81 درصد) و کم‌ترین امتیاز را در مهارت علایم حیاتی (95/58 درصد) کسب کردند. هیچ کدام از متغیرهای زمینه‌ای با صلاحیت دانشجویان در مهارتهای بالینی ارتباط معناداری نداشت (05/0 p>).
نتیجه‌گیری: صلاحیت ناکافی دربرخی مهارتهای بالینی لازم می‌تواند ناشی از عدم مواجهه کافی دانشجویان با این روش در طول مدت کارورزی در عرصه باشد؛ اما مطلوب نبودن صلاحیت دانشجویان در برخی مهارتهای پرتکرار، نیازمند بررسی جدی است. به هر حال تقویت جنبه‌های مثبت و اصلاح نقایص دانشجویان در انجام مهارتهای بالینی می‌تواند گامی مؤثر در راستای ارتقای کیفیت آموزش بالینی پرستاری باشد.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
ارزشيابي مهارتهاي باليني
دریافت: 1400/2/17 | پذیرش: 1400/4/19 | انتشار: 1400/1/15 | انتشار الکترونیک: 1400/1/15
دریافت: 1400/2/17 | پذیرش: 1400/4/19 | انتشار: 1400/1/15 | انتشار الکترونیک: 1400/1/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |