مقدمه: درگیری تحصیلی از متغیرهای مهم در حوزه آموزش و یادگیری است که شناخت عوامل زمینه ساز آن ضرورت دارد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری حمایت‌های محیطی، خودآگاهی هیجانی و بهزیستی تحصیلی با درگیری تحصیلی بود.

روش‌ها: در این مطالعه توصیفی همبستگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد جامعه آماری را تشکیل دادند. تعداد 290 نفر (127 مرد و 167 زن) به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های حمایت‌های محیطی لنت (Lent) و همکاران، خودآگاهی هیجانی گرنت (Gran) و همکاران، بهزیستی تحصیلی پیترینن (Pietarinen) و همکاران و درگیری تحصیلی شافلی (Schaufeli) و همکاران پاسخ دادند. داده‌ها با روش مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شد.

نتایج: مدل فرضی درگیری تحصیلی در جامعه پژوهش برازنده بود (49/0=, RMSEA 69/1=X2/DF). مسیرهای مستقیم حمایت‌های محیطی به بهزیستی تحصیلی و بهزیستی تحصیلی به درگیری تحصیلی منفی و معنادار بود. همچنین، مسیرهای مستقیم حمایت‌های محیطی به درگیری تحصیلی و خودآگاهی هیجانی به درگیری تحصیلی مثبت و معنادار بود؛ اما مسیر مستقیم خودآگاهی هیجانی به بهزیستی تحصیلی مورد تأیید قرار نگرفت.

نتیجه‌گیری: با افزایش حمایت‌های محیطی در دانشگاه و آموزش دانشجویان در زمینه‌ی خودآگاهی هیجانی می‌توان میزان بهزیستی تحصیلی آن‌ها را بهبود بخشید که این عوامل در کنار یکدیگر شرایط ایجاد درگیری تحصیلی را فراهم می‌سازند.