دوره 13، شماره 3 - ( 3-1392 )                   جلد 13 شماره 3 صفحات 200-190 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


، zohreh1438@yahoo.com
چکیده:   (17602 مشاهده)
مقدمه: امروزه برای کاهش مسائل و مشکلات آموزشی از تکنولوژی آموزشی استفاده می‌شود. اولین بعد این تکنولوژی طراحی است. به منظور به اجرا درآوردن طراحی، از مدل یا الگو استفاده می‌شود که دارای چهار فاکتور اهداف، شرایط، منابع و ارزشیابی (بازده) است. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر این فاکتورها بر طراحی الگوی منظم آموزشی و نقش آنها بر یادگیری از دیدگاه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی فسا است. روش‌ها: مطالعه از نوع توصیفی– تحلیلی و به روش مقطعی بوده و نمونه پژوهش شامل کلیه 95 نفر دانشجویان پزشکی مقطع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی فسا (سه ورودی سال‌های تحصیلی 1388 تا 1390) بودند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و عوامل مرتبط با الگوی طراحی آموزشی شامل چهار حیطه کلی فوق و 20 سؤال بود. به منظور تحلیل داده‌ها، از آزمون تی تک نمونه‌ای استفاده شد. نتایج: از دید دانشجویان پزشکی، آموزش هم‌زمان تئوری و عملی دروس در فضای آزمایشگاه بیشترین تأثیر (95/±18/4) و استفاده از روش آموزش مجازی کم‌ترین تأثیر (13/1±45/2) را بر یادگیری دانشجویان داشت. به علاوه، میانگین هر چهار حیطه اهداف (92/±4)، شرایط (15/1±46/3)، منابع (1/1±67/3) و ارزشیابی (83/±93/3) تفاوت آماری معناداری با میانگین جواب‌ها (عدد 3) داشت(05/0p>). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه به شناسایی عوامل مؤثر بر یادگیری و مشکلات، کمک نمود تا بتوان با انجام تغییرات لازم به آموزش بهتری دست یافت. به علاوه، با توجه به تأثیر زیاد "مطالعه مطالب هر جلسه قبل از کلاس توسط دانشجو" از میان موارد حیطه شرایط، "شیوه تدریس آموزش هم زمان تئوری و عملی دروس در فضای آزمایشگاه" در بین عوامل حیطه منابع، و "سازگاری مناسب بین محتوای آموزشی و روش تدریس استاد" بر یادگیری در بین سایر موارد حیطه ارزشیابی، به نظر می‌رسد که با توجه بیشتر به این موارد در دانشگاه‌ها می‌توان به آموزش مؤثرتری رسید.
متن کامل [PDF 222 kb]   (3961 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: آموزش پزشكي مبتني بر نيازهاي جامعه
دریافت: 1391/6/18 | پذیرش: 1392/3/13 | انتشار: 1392/3/13 | انتشار الکترونیک: 1392/3/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.