مقدمه: آموزش و یادگیری از همتایان یک مداخله آموزشی مؤثر برای دانشجویان علوم سلامت در محیط‌های بالینی است. مطالعه حاضر به بررسی عمیق عوامل تسهیل‌گر و ممانعت‌کننده کاربرد این روش در بالین می پردازد. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوا است؛ که به دلیل ماهیت کار جهت جمع‌آوری داده‌ها از شیوه بحث متمرکز گروهی استفاده گردید. دو گروه ( 15 نفر) از دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بوشهر که در سال 1388 در یکی از بخش‌های کودکان یا نوزادان به روش همتایان آموزش دیده بودند، به بیان چگونگی تجاربشان از یادگیری از همتایان پرداختند. نتایج: تجزیه و تحلیل مصاحبه‌ها سه طبقه شامل نوع و حجم کار، نقش آموزشی مربی و ویژگی‌های دانشجویان را به عنوان عوامل تسهیل‌گر یادگیری از همتایان؛ و سه طبقه تنش در محیط، نظارت حاشیه‌ای مربی و عملکرد رقابتی دانشجویان را عوامل ممانعت‌کننده در روند یادگیری از همتایان شناسایی نمود. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش بهتر است مربیان جهت اجرای این شیوه دانشجویان را توجیه نموده و ابتدا با حجم کار کم و با استرس کمتر به آموزش دانشجویان در به کارگیری این روش بپردازند و خود نیز نظارت بر اجرای صحیح آن داشته باشند. همچنین لزوم پرداختن بیشتر محققان در رشته‌های مختلف به این حیطه را پیشنهاد می‌نماید.

واژه‌های کلیدی: عوامل تسهیل‌گر، عوامل ممانعت‌کننده، یادگیری از همتایان، دانشجوی پرستاری، آموزش بالینی، بحث متمرکز گروهی، تحلیل محتوا، تحقیقات کیفی

متن کامل [PDF 269 kb]   (2508 دریافت)