دوره 10، شماره 5 - ( ویژه نامه توسعه آموزش 1389 )                   جلد 10 شماره 5 صفحات 1197-1188 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haghani F, Masoomi R. Overview Of Learning Theories And Its Applications In Medical Education. Iranian Journal of Medical Education 2011; 10 (5) :1188-1197
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1620-fa.html
حقانی فریبا، معصومی رسول. مروری بر نظریه‌های یادگیری و کاربرد آن‌ها در آموزش پزشکی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1389; 10 (5) :1188-1197

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1620-fa.html

مروری بر نظریه‌های یادگیری و کاربرد آن‌ها در آموزش پزشکی
فریبا حقانی ، رسول معصومی*
، masoomi@edc.mui.ac.ir
چکیده:   (27906 مشاهده)
مقدمه: هدف از تدریس، یادگیری است و آنچه مربوط به علم یادگیری می‌شود، نظریه‌های یادگیری می‌باشد. این نظریه‌ها به توصیف و تبیین چگونگی یادگیری انسان می‌پردازند. با توجه به درک صاحب‌نظران مختلف درباره یادگیری، تاکنون نظریه‌های زیادی درباره یادگیری پدید آمده است. در این مقاله ضمن مرور بر سه رویکرد مهم یادگیری شامل رفتارگرایی، شناخت‌گرایی و سازنده‌گرایی، به کاربردهای آموزشی آن‌ها در علوم پزشکی اشاره شده است. روش‌ها: برای نگارش این مقاله مروری از پایگاه‌های اطلاعاتی Medline و Eric برای مقالات انگلیسی و از پایگاه‌های Magiran و Medlib برای مقالات فارسی استفاده شد. بازه زمانی جستجو بین سال‌های 1990 تا 2011 در نظر گرفته شد. نتایج: کاربردهای مهم هر یک از این نظریه‌های یادگیری در آموزش پزشکی عبارتند از: (الف) رفتارگرایی (تعیین اهداف دقیق رفتاری، آموزش‌های رایانه‌ای، آموزش مبتنی بر صلاحیت، تسلط آموزی، برنامه‌های شبیه‌سازی شده رایانه‌ای)، (ب) شناخت‌گرایی (پیش سازمان‌دهنده، نقشه مفهومی، پزشکی جامع‌نگر، یادگیری از طریق مشاهده) و (ج) سازنده‌گرایی (روش‌های یادگیری دانشجو محور، آموزش مبتنی بر مسأله، کارآموزی شناختی، نگارش توأم با بازاندیشی). در ضمن ویژگی‌های اساسی هر یک از این نظریه‌ها در یک جدول توصیف شده‌اند. نتیجه‌گیری: هیچ یک از نظریه‌های یادگیری کامل نیستند و بر نوع خاصی از یادگیری تأکید می‌کنند، بنابراین بهتر است اساتید با مجموعه این نظریه‌ها آشنا باشند. به طور کلی رفتارگرایی، مناسب آموزشِ مهارت‌های جدید، شناخت‌گرایی مناسب آموزش تفکر انتقادی، تفکر بالینی، یادگیری خود‌محور و مادام‌العمر و بالاخره سازنده‌گرایی مناسب آموزش مهارت‌های حل مسأله، تصمیم‌گیری بالینی و مهارت‌های ارتباطی می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: نظریه‌های یادگیری، آموزش پزشکی، مرور متون
متن کامل [PDF 322 kb]   (56071 دریافت)    
نوع مطالعه: ساير موارد | موضوع مقاله: ساير موارد
دریافت: 1390/2/21 | پذیرش: 1390/5/15 | انتشار: 1389/11/26 | انتشار الکترونیک: 1389/11/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2024 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education