مقدمه: درگیری دانشجویان به لحاظ شناختی، رفتاری و عاطفی با محیط و زمینه تحصیلی، سرزندگی و موفقیت تحصیلی دانشجویان را درجهت پیشبرد اهداف آموزشی تضمین می‌کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش تعلل‌ورزی و خودتنظیمی انگیزشی در پیش‌بینی اشتیاق تحصیلی دانشجویان است. روش‌ها: دراین پژوهش همبستگی تعداد 311 دانشجوی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد اراک در سال تحصیلی 94-1393 به شیوه نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های تعلل‌ورزی، خودتنظیمی انگیزشی و اشتیاق تحصیلی پاسخ دادند. داده‌های جمع‌آوری شده به وسیله آمار توصیفی و استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) تجزیه و تحلیل شد. نتایج: آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین تعلل‌ورزی با اشتیاق تحصیلی همبستگی منفی معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین بین خودتنظیمی انگیزشی با اشتیاق تحصیلی همبستگی مثبت معناداری وجود دارند (001/0>P). تحلیل رگرسیون نشان داد که تعلل‌ورزی و خودتنظیمی انگیزشی می‌توانند 3/22 درصد از واریانس اشتیاق تحصیلی را پیش‌بینی نماید. نتیجه‌گیری: تعلل‌ورزی و خودتنظیمی انگیزشی می‌تواند اشتیاق تحصیلی بین دانشجویان را پیش‌بینی کند. با توجه به این که این دو متغیر با شوق و اشتیاق دانشجویان به ادامه‌ی تحصیل ارتباط دارد باید در زمینه موفقیت تحصیلی دانشجویان مورد توجه و تاکید قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: تعلل ورزی، خودتنظیمی انگیزشی، اشتیاق تحصیلی، دانشجو

متن کامل [PDF 279 kb]   (3987 دریافت)