مقدمه: امروزه محققین معتقدند که تفاوت‌هایی در تأثیرگذاری آموزش بر پایه مسأله در مقایسه با روش‌های سنتی و مرسوم مانند سخنرانی وجود دارد و در همین راستا، پژوهش‌های زیادی انجام شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی مطالعات مختلف با هدف مقایسه پیشرفت تحصیلی دانشجویان پزشکی در روش تدریس سخنرانی و یادگیری مبتنی بر مسأله از طریق مرور نظام‌مند شواهد انجام پذیرفت . روش‌ها: پژوهش حاضر به روش مرور نظام‌مند مطالعات انجام شد. در این مطالعه، کلیه مقالات منتشر شده از سال‌های 1998 تا 2013که مرتبط با مقایسه‌ی پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پزشکی با دو روش سخنرانی و یادگیری مبتنی بر مسأله بود، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. ابتدا سؤال مطالعه تعریف و استراتژی جستجو مشخص گردید. برای جستجوی مطالعات از بانک داده‌های بین‌المللی از جمله، Pubmed, SCOPUS, Wiley, Springer, Ovid, EMBASE و منابع داخلی از بانک‌های MagirIran, Iranmedex. , Irandoc SID و مجلات مرتبط با استفاده از کلید واژه‌های مناسب و ترکیب آنها استفاده گردید. مقالاتی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند از نظر کیفیت با استفاده از چک‌لیست‌های مربوطه ارزیابی شدند. نتایج: از مجموع 95 مقاله که در جستجوی اولیه منابع به دست آمد، در نهایت 8 مقاله قابل استناد و دسته‌بندی در زمینه پیشرفت تحصیلی انتخاب و وارد مرحله تجزیه و تحلیل داده‌ها شد. در اکثر پژوهش‌هایی که به مقایسه این دو روش پرداخته بودند پیشرفت تحصیلی در گروهی که محتوای درسی با روش یادگیری مبتنی بر مسأله به آنها ارائه شده است بالاتر بود و در هیچ مطالعه‌ای پیشرفت تحصیلی در گروه یادگیری مبتنی بر مسأله کم‌تر از روش‌های سنتی یا سخنرانی نبوده است. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از روش یادگیری مبتنی بر مسأله باعث افزایش توانایی شناختی دانشجویان پزشکی می‌شود و در بهبود پیشرفت تحصیلی آنان نیز اثربخش است.

واژه‌های کلیدی: مرور نظام‌مند، یادگیری مبتنی بر مسأله، سخنرانی، پیشرفت تحصیلی، دانشجویان پزشکی

متن کامل [PDF 281 kb]   (2384 دریافت)