چکیده: (19488 مشاهده)
مقدمه: شواهد و قرائن نشان میدهد برنامه آموزش فعلی با نیازهای پس از دانشآموختگی پزشکان همخوانی نداشته و گاه موجب بروز مشکلاتی برای پزشکان و گیرندگان خدمت گردیده است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان دستیابی به حداقلهای یادگیری در بخش چشم از دیدگاه کارورزان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است.
روشها: مطالعه توصیفی در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در بهمن 1382 انجام شد. کلیه کارورزان (40 نفر) بخش چشم که حداقل 4 ماه از دوره اینترنی را گذرانده بودند، پرسشنامهای روا و پایا با 15 گزینه را تکمیل نمودند. دادهها با نرمافزار SPSS-11 و با آمار توصیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
نتایج: بیشترین فعالیت و مهارت کارورزان در پایان دوره، معاینه فیزیکی چشم (100 درصد) و درآوردن جسم خارجی (5/92 درصد)، و کمترین فعالیت و مهارت کارورزان تخمین میدان بینایی به روش Confrontation (5/12درصد) و انجام تونومتری شیوتز (5/27 درصد) بود.
نتیجهگیری: کارورزان نتوانستهاند حداقلهای یادگیری مهارتهای این بخش را به دست آورند. لازمست حداقلهای آموزشی بازنگری، مجدداً تعریف و منطبق بر نیاز فراگیران و جامعه و بر حسب اولویت تنظیم شود و نیز شیوههایی برای اطمینان از مهارت کافی کارورزان پیشبینی شود.
نوع مطالعه:
پژوهشی اصیل |
دریافت: 1385/6/15 | انتشار: 1384/9/24 | انتشار الکترونیک: 1384/9/24