مقدمه: امروزه جنبه نگرشی درس دندان‌پزشکی جامعه‌نگر و نحوه آموزش این درس اهمیت زیادی دارد. هدف این مطالعه، مقایسه ارائه درس دندان‌پزشکی جامعه‌نگر نظری به صورت کارگاه و بر اساس آموزش مبتنی بر حل مسأله و مقایسه آن با روش متداول سخنرانی بود. روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 64 نفر از دانشجویان دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران که در نیم‌سال دوم سال تحصیلی 86-85 واحد درسی دندان‌پزشکی را انتخاب کرده بودند، به روش سرشماری وارد مطالعه و به صورت تصادفی به دو گروه 32 نفری تجربی و شاهد تقسیم شدند. در گروه شاهد واحد درسی دندان‌پرشکی جامعه‌نگر به روش سنتی و 17 جلسه سخنرانی، و در گروه تجربی به روش آموزش بر مبنای حل مسأله آموزش داده شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های آمار توصیفی و مجذور کای انجام گردید. نتایج: بهبود نگرش در گروه آموزش مبتنی بر حل مسأله، برخلاف گروه آموزش سنتی معنی‌دار بود. در پس‌آزمون، میانگین امتیاز دانش و نگرش گروه شرکت‌کننده در کارگاه از گروه آموزش سنتی بالاتر بود اما اختلاف معنی‌دار نبود. میانگین امتیاز رضایتمندی، و انتقال مفاهیم آموزشی در گروه شرکت‌کننده در کارگاه بطور معنی‌دار بالاتر بود. هشتاد و یک درصد شرکت‌کنندگان از روش برگزاری دوره راضی بودند. نتیجه‌گیری: روش آموزشی جدید در رسیدن به اهداف اصلی خود که ایجاد نگرش مثبت در دانشجویان و جلب علاقمندی آنان به مباحث دندان‌پزشکی اجتماعی می‌باشد، موفق است.

واژه‌های کلیدی: آموزش کارگاهی، آموزش مبتنی بر حل مسأله، دندان‌پزشکی جامعه‌نگر، دانشجویان دانپزشکی

متن کامل [PDF 237 kb]   (3347 دریافت)