مقدمه: سلامت معنوی یکی از ابعاد چهارگانه سلامت و تدبیری جهت رؤیارویی با استرس در طول دوره تحصیل بخصوص در دانشجویان است. با توجه به تأثیر عوامل فرهنگی و اقلیمی روی هردو مؤلفه سلامت معنوی و پیشرفت تحصیلی، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت معنوی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال 1397 انجام گردید. روش‌ها: دراین پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی جامعه آماری، دانشجویان علوم پزشکی بوشهر بودند که تعدادشان 2100 نفر بود و نمونه تعداد 330 دانشجو بود که به صورت تصادفی ساده از رشته‌های پزشکی و دندان‌پزشکی، پیراپزشکی، پرستاری و بهداشت انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات از فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه خودتنظیمی در یادگیری وینستین (Weinstein) و پرسشنامه سلامت معنوی ((SWBSاستفاده شد.، آزمون‌های کروسکال والیس و من‌ویتنی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج: میانگین نمره سلامت معنوی 43/17± 27/81( از مجموع نمره120 )به دست آمد که 4/82% افراد نمره متوسط (بین 99-41)، داشتند. بین سلامت معنوی و سن (0001/0(p=، سنوات تحصیلی (005/0(p= ، جنسیت (0001/0(p=، محل سکونت ( 008/=0(p و تحصیلات پدر (012/0(p=رابطه معنادار وجود داشت. میانگین نمره خودتنظیمی در یادگیری 61/13± 91/94(از مجموع 160نمره) به دست آمد. همچنین بین سلامت معنوی و خود تنظیمی در یادگیری همبستگی مثبت و معنادار (22/0 r=و p=001/0 وجود داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نقش سلامت معنوی در مثبت‌نگری و ایجاد آرامش و کمک به بهبود عملکرد فردی به نظر می‌رسد لازم است سلامت معنوی در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و فرهنگی به خصوص در حیطه عملی وارد شود.
Borna K, Mousavinasab M, Johari Z, Ramezan Zadeh M. Relationship between Spiritual Health and Academic Achievement among Students of Bushehr University of Medical Sciences. Iranian Journal of Medical Education. 2020; 20 :62-72 URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4979-fa.html
برنا خاطره، موسوی نسب مریم، جوهری زهرا، رمضان زاده محبوبه. ارتباط بین سلامت معنوی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1399; 20 () :62-72
