@ARTICLE{Monajemi, author = {Monajemi, Alireza and }, title = {Meta-research}, volume = {22}, number = {0}, abstract ={علم یکی از پیش‌ران‌های توسعۀ جامعه است، اما پژوهش‌های علمی مصون از خطا و عاری از نقصان و کاستی نیستند. از همین رو هر پژوهشگر علاوه بر تمرکز بر موضوع پژوهش خود، باید دورنمایی از پژوهش‌ورزی، کارکردها، محدودیت‌ها و خطاهای آن داشته باشد. این مستلزم آن است که پژوهش خود به موضوع پژوهش تبدیل شود. چنین حیطه‌ای را فراپژوهش می‌نامند. تحلیل و نقد پژوهش‌های علمی همچون علوم زیست‌پزشکی با روش‌های خود این علوم میسر نیست، بلکه به دانش و روش‌های علوم انسانی به ویژه فلسفۀ علم نیاز دارد. هدف از تحلیل و نقد پژوهش‌های علمی نشان دادن محدودیت‌های پژوهش‌های علمی است به‌گونه‌ای که آن را در جای درستش بنشانیم و از پژوهش‌های بی‌معنا، بی‌ارزش، بی‌فایده و زیان‌بار پالایش کنیم. فراپژوهش مطالعه پژوهش‌ها، روش‌ها، گزارش‌دهی، تکرارپذیری، ارزیابی و پاداش‌دهی آنها است. کارکرد فراپژوهش کم‌ارزش شمردن پژوهش‌های علمی یا بی‌اعتبار کردن علم نیست، بلکه کارکرد آن تضمین، پیشبرد و دفاع از علم قدرتمند (robust) است. پژوهش‌های بی‌کیفیت و مخدوش می‌توانند منجر به کاهش اعتماد عمومی به نهاد علم شود. از این رو کارکرد فراپژوهش، دفاع از ساحت علم، تقویت اعتماد عمومی به آن و تضعیف جنبش‌های ضدعلمی است. تازه‌های تحقیق علیرضا منجمی: Google Scholar ,Pubmed }, URL = {http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5554-fa.html}, eprint = {http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5554-fa.pdf}, journal = {Iranian Journal of Medical Education}, doi = {DOI: 10.48305/22.14}, year = {2022} }