دوره 8، شماره 2 - ( 12-1387 )                   جلد 8 شماره 2 صفحات 322-315 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


، mehri@med.mui.ac.ir
چکیده:   (11534 مشاهده)
مقدمه: در مقطع کارشناسی ارشد، در سال‌های 86 و قبل، علاوه بر آزمون کتبی، از داوطلبان رشته‌های مختلف مانند مدیریت توان‌بخشی و آموزش پزشکی، برای مصاحبه هم دعوت به عمل می‌آمد. در این مطالعه سعی شده علاوه بر تعیین نقش مصاحبه در پذیرش دانشجویان رشته‌های آموزش پزشکی و مدیریت توان‌بخشی در سال‌های 85 و 86 به ارتباط بین مصاحبه و امتحان کتبی هم پرداخته شود. روش‌ها: در این مطالعه، نمرات مصاحبه، کتبی، کل و مواد کتبی به تفکیک از کارنامه‌ها استخراج و سپس با استفاده از نرم‌افزار آماری MINITAB-15 پارامترهای آماری مانند میانگین، انحراف معیار و همبستگی بین نمرات محاسبه شده است. سعی شد با استفاده از ضریب همبستگی و توزیع پراکندگی، نتایج آزمونهای آموزش پزشکی و مدیریت توان‌بخشی مورد بررسی قرار گیرند. در این بررسی، ارتباط مصاحبه با امتحان کتبی و نقش آنها در پذیرش این داوطلبان بررسی گردید. نتایج: مقادیر ضرائب همبستگی بین نمره مصاحبه و نمره کتبی در آزمون‌های آموزش پزشکی نسبت به این ضرائب در آزمون مدیریت توان‌بخشی بالاتر بود که مبین وجود ارتباط نزدیک‌تر خطی بین نمره مصاحبه و نمره کتبی در آزمون آموزش پزشکی است. در آزمون‌های مدیریت توان‌بخشی، ضرائب همبستگی و توزیع پراکندگی نشانگر عدم ارتباط منطقی بین نمرات مصاحبه و نمرات کتبی است. نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن ضریب همبستگی نمرات مصاحبه و دروس کتبی در آزمون پزشکی، به نظر می‌رسد گروه مصاحبه‌کننده از همان مطالب آزمون کتبی استفاده نموده‌اند در حالی که در گروه توان‌بخشی، نمی‌توان به ارتباط معنی‌داری بین مصاحبه و امتحان کتبی پی برد که احتمالاً مواد استفاده شده در مصاحبه و امتحان کتبی متفاوت بوده‌اند. عدم یک‌نواختی تغییرات در دو مجموعه آزمون آموزش پزشکی و مدیریت توان‌بخشی حاکی از عدم هماهنگی مصاحبه در گروه‌های مختلف است. بنابراین، باید پارامترهای آزمون مصاحبه از حالت کیفی به سمت کمی سوق پیدا کند. مصاحبه‌ها باید از حالت تجمعی و کیفی به صورت ساختاری، چندگانه و انفرادی درآیند.
متن کامل [PDF 262 kb]   (2515 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1388/1/17 | پذیرش: 1390/5/16 | انتشار: 1387/12/25 | انتشار الکترونیک: 1387/12/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.