دوره 8، شماره 1 - ( 6-1387 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 120-113 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


، noohi@kmu.ac.ir
چکیده:   (15849 مشاهده)
مقدمه: آزمون OSCE روش مناسبی برای ارزشیابی صلاحیت بالینی دانشجویان می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نظرات مدرسان بالینی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در زمینه ارزشیابی بالینی به روش OSCE صورت گرفته است. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی، کل اساتید بالینی پزشکی، دندانپزشکی، پرستاری و مامایی و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمان جامعه مورد مطالعه بودند (266 نفر). میزان پاسخ‌دهی 4/74 درصد بود. اطلاعات از طریق پرسشنامه پژوهشگر ساخته در 5 حیطه فرهنگی، امکانات، دانش فنی، زمان و ویژگی‌های آزمون جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های پراکندگی و مرکزی بیان گردید و با آزمون‌های آماری t، ANOVA و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از 198 نفر شرکت‌کننده در پژوهش، بیش از نیمی از آنها مذکر (1/55 درصد) با میانگین سنی 07/4±8/41 بودند. بیشترین رتبه علمی را استادیاری، رشته تحصیلی را پزشکی و میزان تحصیلات (PhD، متخصص و فوق تخصص) تشکیل دادند. بیشترین موافقت مربوط به حیطه امکانات اجرایی (526/2±9/14) و کمترین موافقت مربوط به حیطه دانش فنی اجرایی (77/2±91/8) بود. بین نظرات مدرسان بر اساس متغیرهای میزان تحصیلات، رشته تحصیلی، رتبه علمی، سابقه آموزش و خدمت بالینی اختلاف آماری معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، اگرچه موانع و مشکلاتی برای اجرای آزمون OSCE بویژه از نظر امکانات و وقت‌گیربودن این روش وجود دارد، اما به علت مزایا و ویژگی‌های خاص این روش در ارزیابی مهارت‌های بالینی، این مشکلات و نقاط ضعف قابل چشم‌پوشی بوده و توسعه این روش و بکارگیری آن از طریق ایجاد بستر مناسب و رفع موانع اجرایی در همه گروه‌های آموزشی قابل توصیه است.
متن کامل [PDF 223 kb]   (3295 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1387/9/12 | پذیرش: 1390/5/16 | انتشار: 1387/6/25 | انتشار الکترونیک: 1387/6/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.