جلد 22 -
جلد 22 - صفحات 153-144 |
برگشت به فهرست نسخه ها
احمد علیخانی 
، حمیده عباسپور کاسگری ، ارمغان کاظمی نژاد ، میثم رضاپور ، هاجر کاکویی ، لیلا سپاهی ، معصومه عبدی تالارپشتی*
، حمیده عباسپور کاسگری ، ارمغان کاظمی نژاد ، میثم رضاپور ، هاجر کاکویی ، لیلا سپاهی ، معصومه عبدی تالارپشتی*
دکترای تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران. ، talarposhtiabdi@yahoo.com
چکیده: (673 مشاهده)
مقدمه: بحران ناشی از بیماری همه‌گیر کووید-19 که در سال 2019 آغاز شد، تحصیلات عالی حضوری را در سراسر جهان به یک مسأله چالش برانگیز تبدیل کرد؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان پزشکی مراکز آموزشی درمانی رازی قائم شهر در سال 1400- 99 انجام شد.
روش‌ها: دراین مطالعه مقطعی توصیفی به صورت سرشماری 145 نفر از دانشجویان پزشکی مراکز آموزشی درمانی رازی قائم شهر شرکت داشتند. دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد برگرفته از استانداردهای آموزش بالینی جمع‌آوری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آزمون T مستقل و ANOVA یک طرفه استفاده شد. تمامی تحلیل‌ها در نرم افزار STATA/16 انجام گرفت.
یافته‌ها: اثر بخشی آموزش مجازی در دوران کووید-19 از دیدگاه دانشجویان پزشکی، حیطه ژورنال کلاب (26 % واریانس و مقدار ویژه 41/7) بیش‌ترین و سیستم نوید (14% واریانس و مقدار ویژه 99/3) کم‌ترین سهم را داشت. ابعاد آموزش مجازی شامل (گزارش صبحگاهی، کنفرانس مجازی، سامانه نوید، Text review و ژورنال کلاب) در مقطع آموزشی اختلاف معنادار دارد (002/0p=). بر اساس متغیرهای جنسیت و گروه آموزشی اختلاف معنادار نبود. با این استثنا که حیطه Text review گروه آموزشی داخلی نمره اثربخشی کم‌تری از گروه عفونی کسب کرد (048/0p=).
نتیجه گیری: از دیدگاه دانشجویان پزشکی، آموزش مجازی در دوران کووید-19در حیطه ژورنال کلاب بیش‌ترین و سیستم سامانه نوید کم‌ترین اثربخشی را داشت در نتیجه دانشجویان مطالب جدیدی را که از طریق مقالات به روز دنیا از مجلات معتبر به صورت آنلاین و جمعی همراه با بحث و تبادل‌نظر وجود دارد را اثر بخش‌تر از سامانه‌ای که به صورت آفلاین راه‌اندازی شده است، می‌دانند. لذا پیشنهاد می‌گردد که سامانه نوید را به سمت آنلاین و رویکرد تعاملی سوق دهند تا برای دانشجویان به فضای پویا و فعال قابل دسترسی گردد.
روش‌ها: دراین مطالعه مقطعی توصیفی به صورت سرشماری 145 نفر از دانشجویان پزشکی مراکز آموزشی درمانی رازی قائم شهر شرکت داشتند. دادهها با استفاده از پرسشنامه استاندارد برگرفته از استانداردهای آموزش بالینی جمع‌آوری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و آزمون T مستقل و ANOVA یک طرفه استفاده شد. تمامی تحلیل‌ها در نرم افزار STATA/16 انجام گرفت.
یافته‌ها: اثر بخشی آموزش مجازی در دوران کووید-19 از دیدگاه دانشجویان پزشکی، حیطه ژورنال کلاب (26 % واریانس و مقدار ویژه 41/7) بیش‌ترین و سیستم نوید (14% واریانس و مقدار ویژه 99/3) کم‌ترین سهم را داشت. ابعاد آموزش مجازی شامل (گزارش صبحگاهی، کنفرانس مجازی، سامانه نوید، Text review و ژورنال کلاب) در مقطع آموزشی اختلاف معنادار دارد (002/0p=). بر اساس متغیرهای جنسیت و گروه آموزشی اختلاف معنادار نبود. با این استثنا که حیطه Text review گروه آموزشی داخلی نمره اثربخشی کم‌تری از گروه عفونی کسب کرد (048/0p=).
نتیجه گیری: از دیدگاه دانشجویان پزشکی، آموزش مجازی در دوران کووید-19در حیطه ژورنال کلاب بیش‌ترین و سیستم سامانه نوید کم‌ترین اثربخشی را داشت در نتیجه دانشجویان مطالب جدیدی را که از طریق مقالات به روز دنیا از مجلات معتبر به صورت آنلاین و جمعی همراه با بحث و تبادل‌نظر وجود دارد را اثر بخش‌تر از سامانه‌ای که به صورت آفلاین راه‌اندازی شده است، می‌دانند. لذا پیشنهاد می‌گردد که سامانه نوید را به سمت آنلاین و رویکرد تعاملی سوق دهند تا برای دانشجویان به فضای پویا و فعال قابل دسترسی گردد.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
شيوه هاي آموزش
دریافت: 1401/1/9 | پذیرش: 1401/2/24 | انتشار: 1401/1/15 | انتشار الکترونیک: 1401/1/15
دریافت: 1401/1/9 | پذیرش: 1401/2/24 | انتشار: 1401/1/15 | انتشار الکترونیک: 1401/1/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |