XML English Abstract Print


)استاد)، مرکز تحقیقات نظارت بر HIV/STI مرکز دانش منطقه‌ای و مرکز همکاری WHO برای نظارت بر HIV، مؤسسه آینده‌پژوهی در بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، پردیس دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران ، ahaghdoost@gmail.com
چکیده:   (1339 مشاهده)
در سال‌های اخیر عبارت آمایش سرزمینی در ادبیات سیاست‌گذاری کشور به صورت مکرر مورد استفاده قرار گرفته است. این واژه برای اولین بار در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی وارد گفتمان قانون‌گذاری کشور شده است و در سال‌های بعد نیز همچنان به عنوان یکی از اصول مهم مدنظر قانون‌گذاران و سیاست‌گذاران کشور قرار داشت تا آنجا که در برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی کشور به عنوان یک قانون به دولت وقت تکلیف شد(۱).
اما رواج این اصل سیاست‌گذاری در نظام آموزش عالی خصوصا آموزش عالی سلامت کشور به دنبال تصویب سند آمایش سرزمینی آموزش عالی سلامت در شورای عالی انقلاب فرهنگی بود که بستر مناسبی برای سیاست‌گذاری تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی فراهم نمود(۲).
به دنبال توسعه این اصل سیاستی سؤالی که در ذهن فرهیختگان جامعه در درجه اول طرح می‌گردد این که واقعیت عملی این مفهوم چیست و انتظار جامعه از آمایش سرزمینی در آموزش عالی چه باید باشد. یا به بیان دیگر مطالبات اجتماعی که قانون‌گذاران و مجریان قانون را ملزم به پاسخ‌گویی در قبال پیاده‌سازی این سیاست می‌نماید چیست.
پاسخ به این سؤالات، مستلزم نگاه به این مقوله از زوایای مختلف بوده که در قبال هر زاویه مواردی قابل توجه خواهد بود.
واژه‌های کلیدی: نامه علمی، یکسان‌سازی
متن کامل [PDF 409 kb]   (381 دریافت)    
نوع مطالعه: ساير موارد | موضوع مقاله: مديريت آموزشي
دریافت: 1400/4/6 | پذیرش: 1400/1/15 | انتشار: 1400/1/15 | انتشار الکترونیک: 1400/1/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.