دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، soleiman.ahmady@sbmu.ac.ir
چکیده: (2385 مشاهده)
محیط یادگیری اغلب مشتمل بر مکانهای فیزیکی، زمینهها و فرهنگهایی که فراگیران در آنها میآموزند، است. به بیان دیگر، معمولا به کیفیت تعامل افراد با دیگران، همچنین بستر آموزشی که برای تسهیل یادگیری طراحی شده است محیط یادگیری میگویند. محیط یادگیری ساختارهای حاکمیتی و سیاستگذاریها را هم شامل میشود(1).
محیط آموزشی سازنده، پیشنیاز ضروری تشویق و برانگیختن یادگیری در فراگیران است(2). از این رو، ارزیابی محیط آموزشی امری کلیدی است که منجر به شناخت نقاط قوت و ضعف شده که میتوان از آن برای برنامهریزی آموزشی بهره گرفت. هم چنین این اندازهگیریها شاخصی قابل توجه در پیشبینی پیامدهای آموزشی نیز هستند(3). از آنجا که آموزش بالینی اساس آموزش پزشکی است(4). آموزش در درمانگاه (آموزش سرپایی) از مهمترین اجزای آموزش بالینی است، ارزیابی محیط آموزشی درمانگاهها ضروری بهنظر میرسد.
در سال 2013 برای اولین بار پرسشنامه توسعه یافته برای ارزیابی محیط آموزش مراقبتهای سرپایی به نام ACLEEM (Ambulatory Care Learning Educational Environment Measure) توسط ریکلمه (Riquelme)و همکارانش طراحی شد(5). در مراکز مختلفی از این پرسشنامه برای ارزیابی محیط آموزش درمانگاهی استفاده شده است. نتایج مطالعه نقیزاده در مورد ارزیابی محیط آموزش مراقبتهای سرپایی در دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تهران نشان داد که بیشترین امتیاز مربوط به کیفیت مدرسان بالینی و کمترین امتیاز مربوط به اطلاعات، ارتباطات، تکنولوژی و نظارت بالینی بوده است. همچنین پایایی و روایی قابل قبول نسخه فارسی این پرسشنامه برای ارزیابی محیط آموزش درمانگاهی در ایران نشان داده شده است(6). همچنین مطالعه دیگری در مالزی در 136 دانشجوی سال 3 تا 5 پزشکی نشان داد که آنها محیط آموزش مراقبتهای سرپایی را مناسب ارزیابی نمیکنند. همچنین پایایی و روایی این پرسشنامه را برای ارزیابی محیط آموزشی در مالزی نشان داد(7).
با توجه به این که بیمارستان طالقانی دارای درمانگاههای آموزشی متعدد در رشتههای متنوع است و تاکنون محیط آموزشی مراقبتهای سرپایی آن مورد ارزیابی قرار نگرفته بود، این مطالعه به منظور ارزیابی محیط آموزشی درمانگاههای بیمارستان طالقانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از دید دانشجویان انجام گرفت.
نوع مطالعه:
نامه علمی |
موضوع مقاله:
آموزش باليني دریافت: 1399/10/1 | پذیرش: 1399/10/22 | انتشار: 1399/12/12 | انتشار الکترونیک: 1399/12/12