XML English Abstract Print


(استاد)، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ، nahid.nayeri@gmail.com
چکیده:   (1679 مشاهده)
مقدمه: افزایش استقلال و انگیزه دانشجویان در فرآیند یادگیری، توسعه تعامل بین افراد، انعطاف‌پذیری در زمان و مکان برای توسعه فعالیت‌ها از مزایای آموزش آنلاین است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش آموزش آنلاین توسط دانشجویان پرستاری در دوران همه‌گیری بیماری کووید 19 انجام شد.
روش‌ها:  این مطالعه توصیفی مقطعی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان‌ و نیشابور انجام شد. تعداد 500 دانشجوی  کارشناسی پرستاری به روش نمونه‌گیری  در دسترس  در این مطالعه  شرکت داشتند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه شامل سؤالات دموگرافیک و اطلاعات تحصیلی و پرسشنامه‌های ترجمه شده درک دانشجویان از آموزش آنلاین، پرسشنامه مشارکت تحصیلی دانشجویان و پذیرش آموزش آنلاین بود. از آمار توصیفی برای ارزیابی ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و از رگرسیون خطی ساده و چندگانه جهت تحلیل متغیرهای پیش‌بینی کننده میزان پذیرش آموزش آنلاین توسط دانشجویان استفاده شد. سطح معناداری کلیه آزمون‌ها کم‌تر از05/0 در نظر گرفته‌ شد.
نتایج:  تعداد 368 پرسشنامه‌ تکمیل و تحلیل شد. افزایش میزان دسترسی به اینترنت پرسرعت در منزل، افزایش کیفیت اتصال اینترنت، افزایش کیفیت لپ‌تاب‌، تبلت، گوشی مهم‌ترین عوامل مؤثر بر پذیرش آموزش آنلاین بود. نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد تنها متغیرهای باقی مانده در مدل افزایش نمره محتوای دروس ارائه‌شده (001/0>P، 18/0=β)، افزایش نمره تعامل استاد-دانشجو (001/0>P، 14/0=β) و افزایش مشارکت تحصیلی دانشجویان (001/0P>، 18/0=β) بود و این مدل قدرت تبیین 46 درصدی را دارا بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر در صورتی که اساتید جهت اجرای آموزش آنلاین محتوی درس ارائه‌شده را تقویت نموده و با ایجاد خلاقیت در تعامل و استفاده از تمام امکانات سیستم آموزش آنلاین می‌توان امید داشت که میزان پذیرش آموزش آنلاین در دانشجویان افزایش یابد.
متن کامل [PDF 620 kb]   (574 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: شيوه هاي آموزش
دریافت: 1399/8/21 | پذیرش: 1399/11/4 | انتشار: 1400/1/15 | انتشار الکترونیک: 1400/1/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.