(مربی)، گروه پرستاری، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران. ، rahgouin@yahoo.com
چکیده: (1379 مشاهده)
مقدمه: توسعه‌ی خدمات بهداشتی در سال‌های اخیر سبب شده است تا ضرورت تربیت پرستاران به ویژه در مقطع کارشناسی ارشد احساس شود از این رو رشته کارشناسی ارشد روان پرستاری در ایران راه‌اندازی گردید و برنامه‌ی درسی آن در سال 1391 مصوب شد. به دلیل عدم ارزیابی جامع پیرامون کفایت برنامه‌ی درسی جدید این رشته به عنوان مهم‌ترین عنصر سازنده‌ی آن، این پژوهش با هدف بررسی نظرات اساتید و مربیان رشته‌ی روان پرستاری از برنامه درسی کارشناسی ارشد روان پرستاری انجام شد. روش‌ها: مطالعه‌ی کیفی حاضر با استفاده از روش تحلیل محتوای مرسوم (Conventional content analysis) و در سال 1397 صورت پذیرفت. جامعه‌ی آماری این پژوهش 9 نفر از اساتید و مربیان روان پرستاری با سابقه‌ی حداقل 2 ترم تدریس از دانشگاه‌های سراسر کشور بودند که به صورت هدف‌مند برای مصاحبه‌ی شفاهی نیمه ساختاریافته به مدت 60-30 دقیقه انتخاب شدند و انجام مصاحبه‌ها تا زمان اشباع داده ادامه پیدا کرد و کدهای باز با خوانش مکرر مصاحبه‌ها انتخاب شد. نتایج: با بررسی داده‌های کیفی، تعداد 90 کد اولیه استخراج شد که بر اساس ارتباط میان کدها به 4 طبقه و 5 زیر طبقه تقسیم گردید. از این میان 25% کدها مربوط به کارایی ساختار کلی برنامه‌ی درسی، 7/28% مربوط به کارایی آموزشی، 22/22% مربوط به کارایی پژوهشی و 07/24% کدها مربوط به کارایی بالینی برنامه‌ی درسی بود. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل حاکی از ایرادات و کمبودهای برنامه‌ی درسی در وجوه مختلف آموزشی، پژوهشی و بالینی بود که پیشنهاد می‌شود ارزیابی مجدد این برنامه جهت رفع مشکلات بر مبنای نظر اساتید و مربیان صورت گیرد.
