XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Pejman Sani M, Mohebbi N, Etesam F, Sohrabpour A A, ّFatehi F. Burnout, Depression, and Anxiety in Teaching Professors of an Educational Hospital of Tehran University of Medical Sciences. Iranian Journal of Medical Education 2020; 20 :239-250
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5066-fa.html
پژمان ثانی مهناز، محبی نیایش، اعتصام فرناز، سهراب پور امیرعلی، فاتحی فرزاد. فرسودگی شغلی، افسردگی و اضطراب در اعضای هیأت‌علمی یکی از بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1399; 20 () :239-250

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-5066-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی تهران ، f-fatehi@tums.ac.ir
چکیده:   (2244 مشاهده)
مقدمه: فرسودگی شغلی در اعضای هیأت‌علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی می‌تواند منجر به کاهش عملکرد استادان و در نتیجه اختلال در فعالیت‌های آموزشی آنها شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی فرسودگی شغلی، اضطراب و افسردگی در اعضای هیأت‌علمی بالینی یکی از بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.
روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی - مقطعی است که از مهر ماه تا دیماه 1397 در بیمارستان دکتر شریعتی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. برای جمع‌آوری داده­ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلش(Maslach) و مقیاس بالینی اضطراب و افسردگی Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS) که روایی و پایایی آن قبلا در ایران تایید شده، استفاده شد و توسط 123 نفر از اعضای هیأت‌علمی بیمارستان شریعتی تکمیل شد. جهت تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و آزمون X2، T-Test، آزمون ANOVA و اسپیرمن استفاده شد.
نتایج: تعداد44 نفر (8/35%) دچار فرسودگی شغلی بودند. در رابطه با اضطراب 4 نفر (3%) غیر‌طبیعی و 32 نفر (26%) مرزی بودند. همچنین 4 نفر (2/3%) از نظر افسردگی غیر‌طبیعی و 12 نفر (8/9%) مرزی بودند. بین نوع هیأت‌علمی و اختلال عملکرد فردی ارتباط معنادار مشاهده شد (24/12=X2 و 02/0=p). ‌اضطراب در افراد مجرد به طور معنادار بیش‌تر بود (046/0=p). همچنین اضطراب در افراد با همکاری پاره وقت بالاتر بود (03/0=p).
نتیجه‌گیری: با توجه به بروز بالای فرسودگی شغلی در اعضای هیأت‌علمی و تأثیر منفی آن بر آموزش دانشجویان علوم پزشکی، توصیه می‌شود راه‌کارهای عملی توسط نهادهای ذیربط جهت بهبود وضعیت استادان اندیشیده شود. همچنین نیاز است مطالعات مشابه با حجم بالاتر در دانشگاه‌های مختلف انجام شود.
متن کامل [PDF 722 kb]   (566 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: ساير موارد
دریافت: 1399/2/13 | پذیرش: 1399/4/22 | انتشار: 1399/8/28 | انتشار الکترونیک: 1399/8/28

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2024 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education