XML English Abstract Print


دانشگاه شهید چمران اهواز ، sodani_m@scu.ac.ir
چکیده:   (2961 مشاهده)
مقدمه: سازگاری تحصیلی که شامل انطباق سازنده دانشجویان با چالش‌های تحصیلی است، موجب افزایش توانمندی تحصیلی و روان‌شناختی می‌شود. با توجه به اهمیت سازگاری تحصیلی در زندگی تحصیلی دانشجویان، این پژوهش با هدف بررسی پایایی و روایی مقیاس سازگاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور در سال 1398 انجام شد.
روش‌ها: در این پژوهش توصیفی از نوع روان‌سنجی ابزار، تعداد 250 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز در سال تحصیلی 1399-1398 به شیوه نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به مقیاس سازگاری تحصیلی اندرسون (Anderson) و همکاران و مقیاس اشتیاق تحصیلی فردریکز (Fredericks) و همکاران پاسخ دادند. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، روایی هم‌گرا با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی محاسبه شد.
نتایج: تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخص X2/df برای ساختار سه عاملی، 13/2 است و شاخص‌های برازندگی مدل (966/0 GFI=، 928/0 AGFI=، 969/0 CFI=، 944/0 NFI=، 949/0TLI=، 068/0RMSEA= ) رضایت‌بخش بود. پایایی برحسب ضریب آلفای کرونباخ برای سازگاری تحصیلی 80/0 گزارش شد (سبک زندگی دانشجویی= 70/0، موفقیت تحصیلی= 77/0، انگیزه تحصیلی= 76/0). همچنین بین سازگاری تحصیلی و اشتیاق تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (01/0>P) و روایی هم‌گرا تأیید می‌شود.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، مقیاس سازگاری تحصیلی ابزاری مناسب با خصوصیات روان‌سنجی قابل‌ قبول برای سنجش سازگاری تحصیلی در دانشجویان ایرانی است.
متن کامل [PDF 520 kb]   (872 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: آموزش باليني
دریافت: 1398/10/21 | پذیرش: 1399/2/21 | انتشار: 1399/4/15 | انتشار الکترونیک: 1399/4/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.