جلد 18 -
جلد 18 - صفحات 256-243 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mirzazadeh A, Aminian M, Alizadeh M, Sahebozamani E, Sabzi Aliabadi S. Factors Affecting Class Absenteeism: Perspective of Medical Students and Faculty Members at Tehran University of Medical Sciences. Iranian Journal of Medical Education 2018; 18 :243-256
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4507-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4507-fa.html
میرزازاده عظیم، امینیان مهدی، علیزاده مریم، صاحبالزمانی عرفان، سبزی علی آبادی شیما. عوامل مؤثر بر غیبت از کلاس درس از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1397; 18 () :243-256
دانشگاه علوم پزشکی تهران ، alizade.aban@gmail.com
چکیده: (4301 مشاهده)
مقدمه: یکی از چالش‌هایی که امروزه در آموزش پزشکی مورد توجه قرار دارد، عدم حضور دانشجویان در کلاس‌های درس است. این مطالعه به منظور تعیین عوامل مؤثر بر غیبت از کلاس دانشجویان از دیدگاه اساتید و دانشجویان و مقایسه دیدگاه آنان در رابطه با تأثیر شرکت در کلاس بر پیشرفت تحصیلی، انگیزه اساتید و شرکت در کلاس به عنوان یک معیار تعهد حرفه‌ای انجام گردید.
روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت ترکیبی، در سال 1394 تا 1396 در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. شرکت‌کنندگان در این مطالعه دانشجویان و اعضای هیأت‌علمی علوم پایه دانشکده پزشکی در زمان انجام مطالعه بودند. روش نمونه‌گیری در مرحله تدوین ابزار به صورت هدف‌مند و در مرحله بررسی نظرات به صورت در دسترس بود. در این مطالعه از دو ابزار محقق ساخته پس از تأیید روایی و پایایی استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل استفاده شد.
نتایج: از نظر دانشجویان و اعضای هیأت علمی، مهم‌ترین عامل مؤثر بر حضور دانشجویان در کلاس درس، تسلط علمی بالای استاد و تبحر وی در محتوا و همچنین قدرت بیان استاد بود. بین نظرات دانشجویان و اعضای هیأت‌علمی در خصوص تأثیر حضور در کلاس درس بر پیشرفت تحصیلی (34/2-=, t02/0p=) و انگیزه اعضای هیأت علمی، تفاوت معنادار وجود داشت (5/7-=, t 001/0p=). ازنظر اعضای هیأت‌علمی حضور در کلاس درس معیاری برای تعهد حرفه‌ای دانشجویان است؛ اما دانشجویان با این معیار کم‌تر موافق بودند (21/6-=,t 001/0p=).
نتیجه‌گیری: مهم‌ترین عامل مؤثر بر حضور دانشجویان در کلاس درس، تسلط علمی بالای استاد، تبحر وی در محتوا و قدرت بیان استاد بود. به نظر می‌رسد که برای افزایش میزان حضور دانشجویان در کلاس درس باید بیش‌ازپیش به نحوه جذب اعضای هیأت‌علمی و توانمندسازی آن‌ها در امر آموزش توجه نمود.
روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت ترکیبی، در سال 1394 تا 1396 در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. شرکت‌کنندگان در این مطالعه دانشجویان و اعضای هیأت‌علمی علوم پایه دانشکده پزشکی در زمان انجام مطالعه بودند. روش نمونه‌گیری در مرحله تدوین ابزار به صورت هدف‌مند و در مرحله بررسی نظرات به صورت در دسترس بود. در این مطالعه از دو ابزار محقق ساخته پس از تأیید روایی و پایایی استفاده شد. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل استفاده شد.
نتایج: از نظر دانشجویان و اعضای هیأت علمی، مهم‌ترین عامل مؤثر بر حضور دانشجویان در کلاس درس، تسلط علمی بالای استاد و تبحر وی در محتوا و همچنین قدرت بیان استاد بود. بین نظرات دانشجویان و اعضای هیأت‌علمی در خصوص تأثیر حضور در کلاس درس بر پیشرفت تحصیلی (34/2-=, t02/0p=) و انگیزه اعضای هیأت علمی، تفاوت معنادار وجود داشت (5/7-=, t 001/0p=). ازنظر اعضای هیأت‌علمی حضور در کلاس درس معیاری برای تعهد حرفه‌ای دانشجویان است؛ اما دانشجویان با این معیار کم‌تر موافق بودند (21/6-=,t 001/0p=).
نتیجه‌گیری: مهم‌ترین عامل مؤثر بر حضور دانشجویان در کلاس درس، تسلط علمی بالای استاد، تبحر وی در محتوا و قدرت بیان استاد بود. به نظر می‌رسد که برای افزایش میزان حضور دانشجویان در کلاس درس باید بیش‌ازپیش به نحوه جذب اعضای هیأت‌علمی و توانمندسازی آن‌ها در امر آموزش توجه نمود.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
شيوه هاي آموزش
دریافت: 1396/6/5 | پذیرش: 1396/7/16 | انتشار: 1397/1/26 | انتشار الکترونیک: 1397/1/26
دریافت: 1396/6/5 | پذیرش: 1396/7/16 | انتشار: 1397/1/26 | انتشار الکترونیک: 1397/1/26
پرسشنامه مطالعه [PDF 310 KB] (465 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
