XML English Abstract Print


دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، l.riahi@srbiau.ac.ir
چکیده:   (4628 مشاهده)

مقدمه: یکی از عوامل کلیدی و مهم در مدیریت دانش، توانایی سازمان‌ها در به اشتراک‌گذاری دانش است. پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت اشتراک‌گذاری دانش و عوامل مؤثر بر آن در معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران در سال 1394 انجام شد.

روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه توصیفی مقطعی است که در سال 1394 انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل کلیۀ کارکنان شاغل در معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و نمونه‌ها به روش سرشماری وارد مطالعه شدند (280 نفر). داده‌های مربوط به اشتراک‌گذاری دانش با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته در 5 بٌعد عوامل انسانی، عوامل فرهنگی، عوامل ساختاری، راهبردهای رهبری و سیستم و فناوری (در مجموع46 سؤال)، به صورت مقیاس لیکرت 5 گزینه‌ای جمع‌آوری گردید. تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد.

نتایج: درنهایت234 نفر با تکمیل پرسشنامه در مطالعه شرکت کردند (نرخ پاسخ‌گویی5/83 %). میانگین نمره ابعاد 5گانه تسهیم دانش به ترتیب عوامل ساختاری 46/0±7/2، راهبردهای رهبری 54/0±66/2، سیستم و فناوری 44/0±59/2، عوامل فرهنگی 51/0±47/2 و عوامل انسانی 52/0±46/2 به دست آمد. گویه "دریافت پاداش در مقابل اشتراک‌گذاری دانش" با میانگین 73/1 و انحراف معیار 82/0 کم‌ترین نمره و گویه "بدون مشکل بودن سرعت تبادل دانش و اطلاعات موجود میان واحدها/قسمت‌های سازمان" با میانگین 61/3 و انحراف معیار 97/0 بالاترین نمره در میان تمام گویه‌های مطالعه تعیین شد. تنها میان متغیر سابقه کار با اشتراک‌گذاری دانش ارتباط معناداری به دست آمد (05/0>P).

نتیجه‌گیری: از آنجایی که عوامل انسانی و فرهنگی کم‌ترین نمره در میان حیطه‌های مورد بررسی را به خود اختصاص داد، تقویت این ابعاد ضروری است. اصلاح ساختار فرهنگی در سطح معاونت از طریق اهمیت به اشتراک‌گذاری دانش به نظر می‌رسد راه حل مناسبی برای استفاده مؤثر وکارا از این قابلیت باشد. در این زمینه در نظر گرفتن مشوق‌ها جهت  حضور و فعالیت داوطلبانه کارکنان پیشنهاد می‌گردد.

متن کامل [PDF 322 kb]   (1617 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: شيوه هاي آموزش
دریافت: 1394/9/29 | پذیرش: 1395/1/16 | انتشار: 1395/4/26 | انتشار الکترونیک: 1395/4/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.