مقدمه: روش‌های دانشجو-محور می‌تواند سبب ارتقای آموزش بالینی پرستاری شود. لذا این مطالعه جهت بررسی تأثیر آموزش ارتباط با بیمار به روش ایفای نقش بر رفتارهای مراقبتی دانشجویان پرستاری انجام شد.

روش‌ها: مطالعه نیمه تجربی حاضر در دانشگاه علوم پزشکی همدان سال 1394 انجام گردید. از بین 15 گروه کارآموزی، به طور تصادفی، 4 گروه جهت روش ایفای نقش (تجربی=32 نفر) و 4 گروه تحت آموزش متداول (شاهد= 32 نفر) انتخاب شدند. دانشجویان گروه تجربی، مهارت‌های ارتباط با بیمار را به روش ایفای نقش دریافت نمودند. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، چک‌لیست مهارت‌های ارتباطی و پرسشنامه رفتارهای مراقبتی Wolf در بدو و انتهای دوره کارآموزی تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تی-زوجی، آنالیز کوواریانس با 95% اطمینان تحلیل شد.

نتایج: در بدو مطالعه، میانگین نمره رفتار مراقبتی و نیز مهارت‌های ارتباطی دانشجویان گروه شاهد به ترتیب با (56/23±47/83)از مجموع 220 نمره و (86/1±87/3) از مجموع 31 نمره و گروه تجربی به ترتیب با (34/29±87/77) و (37/2±78/4) تفاوت آماری معناداری (05/0<P) با یکدیگر نداشتند. اما بعد از مداخله، ارتقای میانگین نمرات رفتار مراقبتی (با 14/15±28/172) و مهارت‌های ارتباطی (با 86/2±22/26) در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد معنادار (001/0>P) بود.