مقدمه: داروشناسی، درسی بسیار کاربردی و در عین حال مشکل به لحاظ یادگیری است. استفاده از روش‌های ابتکاری و مبتنی بر عملکرد، می‌تواند یادگیری دروس تئوری را تسهیل نماید. لذا این پژوهش با هدف بررسی تأثیر به کارگیری روشی ابداعی (Prescomime)و مبتنی بر ایفای نقش بر یادگیری و رشد مهارت‌های بالینی دانشجویان پزشکی در درس داروشناسی انجام گردید. روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه تک گروهی با آزمون نهایی بود که در دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، در نیمسال اول و دوم سال تحصیلی 92-91 برای دانشجویان پزشکی در درس داروشناسی (تمامی دانشجویان کلاس: 22 نفر در نیمسال اول و 24 نفر در نیمسال دوم) انجام گرفت. عبارت Prescomime از دو کلمه Prescription + Mimic گرفته شده است و به معنای تقلید از نسخه است. در هر وعده برگزاری دانشجویان کلاس به دو گروه تقسیم شدند. گروه جستجوگر فردی از همان گروه را که یک بیمارفرضی از طبقه متوسط اجتماعی (که اطلاعات پزشکی ندارد) بود، مورد سؤال قرار می‌دادند و با گرفتن اطلاعات در مورد یک دارو از بیمار فرضی به یک دارو می‌رسیدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای محقق ساخته جهت ارزیابی روش بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی(تست آماری Anova و آزمونt-Test ) استفاده شد. نتایج: میانگین ارزشیابی ایده برگزاری این روش در ترم اول 05/0±09/4 در مقابل 09/0±09/4 در ترم دوم از مجموع 5 نمره بود، که تفاوت معناداری را نشان نمی‌دهد (19/0, t=9/0(p= اما میانگین نمره نحوه اجرای روش در ترم اول 87/0±02/3 در مقابل 17/0±05/4 در ترم دوم بود، که تفاوت معناداری را نشان می‌دهد (48/3, t=0001/0(p<. نتیجه‌گیری: به کار گیری روش تقلید از نسخه یا Prescomime در قالب روش‌های ایفای نقش، توانسته باعث افزایش انگیزه و اعتماد به نفس و توجه بیش‌ترایشان به جنبه‌های کاربردی این درس گردد. از آنجا که در کلاس‌های تئوری دسترسی به بیمار وجود ندارد براین اساس شاید تلفیق این روش با کلاس تئوریک بهترین راه‌کار در افزایش یادگیری در درس داروشناسی باشد.

واژه‌های کلیدی: تقلیداز نسخه، یادگیری، داروشناسی، دانشجویان پزشکی، ایفای نقش

متن کامل [PDF 245 kb]   (1492 دریافت)