مقدمه: پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده درست از بهترین شواهد موجود در تصمیم‌گیری درباره مراقبت از هر بیمار و تلفیق تجارب بالینی فردی با بهترین شواهد بالینی در دسترس و به دست آمده از پژوهش‌های نظام‌مند است. هدف از پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی ابزار سنجش نگرش و خوداظهاری عملکرد نسبت به "طبابت مبتنی بر شواهد"در پزشکان عمومی مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران بود. روش‌ها: دراین مطالعه توصیفی با روش نمونه‌گیری در دسترس، کل پزشکان عمومی مراکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران درسال 1392(80 نفر) وارد مطالعه شدند. پس از ترجمه پرسشنامه سنجش نگرش و خوداظهاری عملکرد نسبت به "طبابت مبتنی بر شواهد بوام (Baum) به زبان فارسی و تایید ترجمه، پرسشنامه بین پزشکان توزیع شد. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون، آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: پایایی از بعد همسانی درونی برای کل سؤالات بالاتر از 7/0 بود. شاخص روایی محتوایی (CVI)789/0 و نسبت روایی محتوایی 7/0 (CVR) به دست آمد. در بررسی روایی سازه، 97/71درصد از واریانس با دو عامل نگرش و عملکرد تبیین گردید. ضریب آلفای کرونباخ در حیطه نگرشی 396/0 و در حیطه خود اظهاری مهارتی 934/0 بود و ضریب آلفای کرونباخ کل 784/0 بود. بیش‌تر پزشکان استفاده روزمره از EBM را مفید می‌دانستند. در خود اظهاری عملکردی نیز بالاترین مهارت مربوط به طراحی سؤال برای یک وضعیت بالینی و کم‌ترین مهارت مربوط به جستجو و یافتن یک مقاله در کم‌تر از 5 دقیقه بود. نتیجه‌گیری: نسخه فارسی پرسشنامه سنجش نگرش و خوداظهاری عملکرد نسبت به EBM دارای روایی و پایایی لازم می‌باشد.

واژه‌های کلیدی: پایایی، روایی، پزشکی مبتنی بر شواهد، پزشک عمومی، نگرش

متن کامل [PDF 264 kb]   (1957 دریافت)