مقدمه: عملکرد تحصیلی در هر جامعه نشان‌دهنده موفقیت نظام آموزشی در زمینه هدف‌یابی و توجه به رفع نیازهای فردی است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر تعیین ارتباط بین خودکارآمدی، اهداف پیشرفت و انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی بود.

روش‌ها: در این مطالعه همبستگی تعداد 400 نفر دانشجو از دانشگاه علوم پزشکی سمنان در سال تحصیلی 1392، با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب و به پرسشنامه انگیزه پیشرفت، پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شوارزر و جروسالم پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد.

نتایج: از بین متغیرهای مورد بررسی، متغیر خودکارآمدی و اهداف پیشرفت تبحرگرا نقش معنا‌داری در تبیین واریانس پیشرفت تحصیلی دارند و مجموعاً 41 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می‌کنند. ضریب بتا برای خودکارآمدی (533/0=β و 0001/0=p) و برای اهداف تبحرگرا (223/0=β و 0001/0p=) به دست آمد.

نتیجه‌گیری: در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد که متغیرهای خودکارآمدی و اهداف پیشرفت تبحرگرا رابطه معناداری در تبیین پیشرفت تحصیلی دارند و می‌توان از این متغیرها برای پیشرفت‌های آتی دانشجویان بهره برد.