مقدمه: در نظام‌های آموزشی پیشرفته دنیا، اهداف و فعالیت‌ها را به طور مدام مورد بازنگری قرار می‌دهند تا به آموزش اثربخش دست یابند. دستیابی به آموزش اثربخش در پرستاری موجب کسب و ارتقای صلاحیت دانشجویان جهت ارائه مراقبت بهتر در جهان واقعی می‌شود. هدف از این مطالعه تبیین تجارب و درک دانشجویان پرستاری در مورد ویژگی‌های آموزش (نظری و بالینی) اثربخش می‌باشد. روش‌ها: این مطالعه کیفی با مشارکت 26 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه جندی شاپور اهواز با انجام مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته فردی و گروهی صورت گرفت. پس از کسب رضایت‌نامه، داده‌ها جمع‌آوری، ضبط، دست‌نویس و به روش تحلیل محتوا با رویکرد استقرایی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت حمایت از صحت و استحکام داده‌ها، معیار مقبولیت، تأیید‌پذیری و انتقال‌پذیری لحاظ گردید. نتایج: مضامین اصلی پژوهش شامل مهارت حرفه‌ای مدرس، توسعه شایستگی و توانایی دانشجو و ارزشیابی کارآمد است. مطابق با تجارب و درک دانشجویان مشارکت‌کننده، عملکرد حرفه‌ای مدرسان در انجام فعالیت‌های آموزشی، به کارگیری نتایج حاصل از بازخورد مؤثر و اجرای روند ارزشیابی کارآمد، نقش کلیدی داشته و موجب توسعه شایستگی و توانمندی دانشجو در ارائه مراقبت و اثربخشی آموزش می‌شوند. نتیجه‌گیری: ضعف در کارآمدی روند ارزشیابی و مهارت حرفه‌ای مدرسان موجب شده است دانشجویان، احساس شایستگی و توانمندی کافی برای مراقبت از بیمار نداشته باشند. لذا پیشنهاد می‌گردد برنامه‌ریزان و مدرسان پرستاری جهت اثربخشی هر چه بیشتر برنامه‌های آموزش پرستاری به هنگام بازنگری و اصلاح برنامه‌ها، تجارب دانشجویان را مدنظر قرار دهند.

واژه‌های کلیدی: آموزش اثربخش، تجارب، دانشجو، مطالعه کیفی، تحلیل محتوا، پرستاری

متن کامل [PDF 298 kb]   (2207 دریافت)