دوره 12، شماره 1 - ( 1-1391 )                   جلد 12 شماره 1 صفحات 76-67 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahbazi S, Hazrati M, Moattari M, Heidari M. The Effect of Problem Solving Skills Training on Emotional Intelligence of Nursing Students of Shiraz (2008). Iranian Journal of Medical Education 2012; 12 (1) :67-76
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1734-fa.html
شهبازی سارا، حضرتی مریم، معطری مرضیه، حیدری محمد. تأثیر آموزش مهارت حل مسأله بر هوشبهر هیجانی دانشجویان پرستاری شیراز -1387. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1391; 12 (1) :67-76

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1734-fa.html

تأثیر آموزش مهارت حل مسأله بر هوشبهر هیجانی دانشجویان پرستاری شیراز -1387
سارا شهبازی ، مریم حضرتی* ، مرضیه معطری ، محمد حیدری
، maryamhshir@yahoo.com
چکیده:   (11292 مشاهده)
مقدمه: حل مسأله یک مهارت اساسی برای زندگی در عصر حاضر است. پرستاران، به دلیل موقعیت شغلی و کار در شرایط و محیط پیچیده درمان باید مهارت کافی جهت حل مسأله را داشته باشند تا بتوانند مشکلات را سریع و کامل برطرف نمایند. با توجه به اهمیت این موضوع، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت حل مسأله بر هوشبهر هیجانی دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم شیراز در سال 1387 بوده است. روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی تعداد 43 نفر از دانشجویان سال چهارم کارشناسی پیوسته پرستاری شیراز انجام شده است. در ابتدا از دانشجویان درخواست شد تا پرسشنامه‌های اطلاعات فردی و آزمون استاندارد بار- اون را جهت سنجش میزان هوشبهر هیجانی، تکمیل نمایند. سپس به طور تصادفی، داوطلبان، به دو گروه تجربی (20 نفر) و شاهد (23 نفر) تقسیم شدند. سپس گروه تجربی به مدت 6 جلسه، تحت آموزش مهارت حل مسأله، بر اساس پروتکل حل مسأله دزوریلا و گلد فراید، قرار گرفتند. هوش هیجانی دانشجویان در دو گروه، قبل، بلافاصله و 2 ماه پس از مداخله، تعیین و مقایسه گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری من ویتنی، ویلکاکسون، آزمون مبتنی بر تکرار فریدمن و ضریب همبستگی اسپیرمن، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: استاندارد‌سازی نمرات هوش هیجانی نشان داد میانگین نمرات هوش هیجانی دانشجویان گروه تجربی در مراحل بلافاصله (82/9±87/105) و 2 ماه پس از مداخله (56/9±44/109)، نسبت به قبل از مداخله (93/10±22/101) تفاوت آماری معناداری دارد (01/0p<). میانگین نمرات مهارت حل مسأله دانشجویان گروه تجربی در مراحل بلافاصله (75/77±31/8) و 2 ماه پس از مداخله (78.75±8.00) نیز، نسبت به قبل از مداخله (35/71±95/11) تفاوت آماری معناداری نشان داد (01/0p<)، در حالی که در گروه شاهد این تفاوت‌ها معنادار نبود. قبل از مداخله تنها20 درصد دانشجویان هوش هیجانی بالا داشته‌اند، در حالی که 2 ماه پس از مداخله این میزان به 40 درصد هوش هیجانی بالا و 10 درصد هوش هیجانی بسیار بالا افزایش داشته است. نتیجه‌گیری: آموزش مهارت حل مسأله موجب ارتقای هوش هیجانی دانشجویان گروه تجربی نسبت به گروه شاهد گردیده است و این تأثیر نه تنها بلافاصله پس از مداخله بلکه پس از گذشت 2 ماه، نیز پایدار مانده است. لذا وارد نمودن آموزش مهارت حل مسأله در حیطه‌های مختلف پرستاری اعم از آموزش، پژوهش، مدیریت و بالین توصیه می‌شود.
واژه‌های کلیدی: مهارت حل مسأله، هوش هیجانی، دانشجویان پرستاری، آموزش
متن کامل [PDF 290 kb]   (3236 دریافت)    
نوع مطالعه: ساير موارد | موضوع مقاله: شيوه هاي آموزش
دریافت: 1390/5/18 | پذیرش: 1390/12/3 | انتشار: 1391/1/27 | انتشار الکترونیک: 1391/1/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2024 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education