مقدمه: روش‌های تدریس را می‌توان به دو رویکرد غیر فعال و فعال تقسیم نمود. بازی یکی از رویکردهای آموزشی فعال است که این مطالعه به بررسی اثر آن در درس انکولوژی پرداخته است. روش‌ها: در یک مطالعه نیمه تجربی، برای 23 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان دو جلسه تدریس انکولوژی برگزار شد. در جلسه اول اصول کلی و تعاریف اولیه تدریس شد و سپس به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. به هر دو گروه متن خلاصه درمان مری از uptodate نسخه 3/17 و شرح حال یک بیمار با سرطان مری ارائه شد. دانشجویان هر دو گروه باید پس از مطالعه متن، ترتیب اقدامات درمانی ممکن برای بیمار را ارائه کنند. به افراد گروه مداخله کارت‌هایی داده شد که هر یک نشانگر یک اقدام درمانی بود و از آنها خواسته شد که ترتیب اقدامات درمانی را با استفاده از کارت‌ها مشخص کنند. پاسخ‌های دانشجویان بر اساس متن ارائه شده نمره گذاری گردید و نمرات با نرم‌افزار PASW ویرایش 18 مقایسه گردید. نتایج: دوازده نفر در گروه کنترل و 11 نفر در گروه مداخله قرار داشتند. بین میانگین نمره گروه کنترل 6/22±46/28 و گروه مداخله 07/26±83/55 از لحاظ آماری اختلاف معناداری وجود داشت (016/0, p=63/17, df=67/2t=). از نظر تعداد تعداد گزینه‌های پیشنهادی برای درمان نیز، میانگین گروه مداخله 07/0± 85/3 و برای گروه کنترل 72/1±85/4 بود.آزمون t نشان داد بین دو گروه اختلاف معنی دار آماری وجود دارد (021/0, p=751/16, df=54/2t=). نتیجه‌گیری:اگر چه هر دو گروه زمان یکسانی برای یادگیری داشتند، اما میانگین نمرات گروه مداخله به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل است. به نظر می‌رسد روش بازی توانسته است موجب تمرکز بیشتر دانشجویان و همچنین یادگیری عمیق‌تری شود. تعداد گزینه‌های پیشنهادی در گروه مداخله به طور قابل ملاحظه‌ای کمتر از گروه کنترل است. که می‌توان گفت دانشجویان در گروه مداخله با مسؤولیت و وسواس بیشتری به پیشنهاد روش‌های درمانی پرداخته‌اند. لذا تدریس انکولوژی با استفاده از بازی می‌تواند باعث افزایش یادگیری و ارائه بهتر درمان هدفمند توسط دانشجویان شود.

واژه‌های کلیدی: انکولوژی، بازی، روش تدریس

متن کامل [PDF 287 kb]   (2721 دریافت)