مقدمه: بررسی وضعیت موجود عرصه‌های آموزش بالینی،تضمین‌کننده پیشرفت حرفه پرستاری در آینده خواهد بود. هدف از این مطالعه، ارزیابی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری بوده است. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی،در دانشگاه علوم پزشکی اهواز طی نیمسال اول سال تحصیلی 88-1387، 133 نفر دانشجوی پرستاری کارآموز و کارورز به صورت نمونه‌گیری آسان و در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه پژوهشگر ساخته حاوی 33 سؤال جهت بررسی نقاط قوت و ضعف آموزش بالینی، بین نمونه‌های مورد پژوهش توزیع و سپس کلیه پرسشنامه‌ها جمع‌آوری شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و به صورت آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج: دیدگاه کارورزان و کارآموزان در مورد آموزش بالینی به ترتیب با میانگین و انحراف معیار 78/0±49/3 و 6/0±14/3 در حد متوسط و در مرز خوب ارزیابی گردید. مهم‌ترین نقطه قوت آموزش بالینی از دیدگاه کارآموزان و کارورزان مربوط به ترتیب «اطلاع دانشجو از نحوه ارزشیابی بالینی در ابتدای دوره عملی» و برخورد مناسب مربی بالینی با میانگین 62/4 و 27/4 بود و مهم‌ترین نقاط ضعف به ترتیب عدم همکاری بخش با دانشجو با میانگین نمره 4/1 و عدم هماهنگی بین آموخته‌های تئوری و فعالیت‌های بالینی با میانگین نمره1/2 گزارش گردید. نتیجه‌گیری: وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان در حد متوسط بود. تقویت جنبه‌های مثبت و اصلاح نقایص می‌تواند گامی مؤثر در راستای ارتقای کیفیت آموزش بالینی باشد و بازنگری توسط مسؤولین آموزشی برای یک محیط بالینی آموزشی مناسب، پیشنهاد می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: آموزش بالینی، دانشجوی پرستاری، ارزیابی، دیدگاه

متن کامل [PDF 276 kb]   (3243 دریافت)