دوره 11، شماره 8 - ( 12-1390 )                   جلد 11 شماره 8 صفحات 950-942 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Solhi M, Ahmadi L, Taghdisi M H, Haghani H. The Effect of Trans Theoretical Model (TTM) on Exercise Behavior in Pregnant Women Referred to Dehaghan Rural Health Center in . Iranian Journal of Medical Education 2012; 11 (8) :942-950
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1265-fa.html
صلحی مهناز، احمدی لیلا، تقدیسی محمد حسین، حقانی حمید. تأثیر مدل مراحل تغییر (TTM) بر اتخاذ فعالیتهای‌ فیزیکی مناسب در زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان دهاقان . مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1390; 11 (8) :942-950

URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-1265-fa.html


، solhi80@yahoo.com
چکیده:   (14607 مشاهده)
مقدمه: با وجود مزایای بسیار فعالیت‌های فیزیکی در دوران بارداری، این امر در زنان رواج چندانی ندارد که از علل احتمالی آن عدم آگاهی به واسطه عدم آموزش صحیح است. هدف این پژوهش تعیین تأثیر کاربرد مدل مراحل تغییر (Trans Theoretical Model: TTM ) در اتخاذ فعالیت‌های فیزیکی مناسب در زنان باردار است. روش‌ها: در این مطالعه‌ نیمه تجربی، 100 نفر از زنان باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان دهاقان به روش تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد در سال 1389 مورد بررسی قرار گرفتند. مداخله آموزشی به صورت برگزاری 5 جلسه 1 ساعته به صورت بحث گروهی، نمایش فیلم و سخنرانی در پایان مباحث بود. پرسشنامه‌ای با استفاده از پرسشنامه استاندارد فعالیت فیزیکی در دوران بارداری و همچنین پرسشنامه مربوط به مدل مراحل تغییر برای گردآوری داده‌ها ساخته، و داده ها در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از روش‌های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (کای دو وتی تست) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: پس از انجام مداخله، افراد گروه آزمون از پیشرفت مثبت و قابل ملاحظه‌ای در مراحل آمادگی برای انجام فعالیت‌های فیزیکی برخوردار شدند. به طوری که فراوانی افرادی که در مرحله آمادگی برای انجام فعالیت‌های فیزیکی قرار داشتند از 6 به 26 درصد (001/0P<) رسید. میانگین نمره فواید درک شده در گروه آزمون به طور معناداری از 88/10±8/76 به 09/1±7/84 افزایش(001/0P<) یافت. همچنین میانگین فعالیت‌های فیزیکی که قبل از مداخله 14/0±21/0 بود بعد از مداخله به 2/1±6/2 افزایش معنادار (001/0P<) یافت. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، ضمن حمایت از کاربردی بودن مدل TTM در مداخلات ارتقای فعالیت جسمانی، نشان داد که برنامه‌ آموزشی مورد استفاده، می‌تواند سبب بهبود گرایش و عملکرد زنان باردار نسبت به انجام حرکات ورزشی مناسب در دوران بارداری شود.
متن کامل [PDF 278 kb]   (5072 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: آموزش پزشكي مبتني بر نيازهاي جامعه
دریافت: 1389/7/13 | پذیرش: 1390/5/17 | انتشار: 1390/12/25 | انتشار الکترونیک: 1390/12/25

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی می باشد.

© 2024 All Rights Reserved | Iranian Journal of Medical Education