دوره 14، شماره 9 - ( 9-1393 )
جلد 14 شماره 9 صفحات 776-767 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Borzou R, Bayat Z, Salvati M, Soltanian A R, Homayounfar S. A comparison of Individual and Peer Educational Methods on Quality of life in patients with heart failure . Iranian Journal of Medical Education 2014; 14 (9) :767-776
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-3334-fa.html
URL: http://ijme.mui.ac.ir/article-1-3334-fa.html
برزو رضا، بیات زهرا، صلواتی محسن، سلطانیان علیرضا، همایونفر شهرام. مقایسه شیوه آموزشی فردی و همتا بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلب. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی. 1393; 14 (9) :767-776
سید رضا برزو (مربی)، گروه داخلی –جراحی، عضو مرکز تحقیقات بیماری‌های مزمن در منزل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران. (borzou@umsha.ac.ir) ، edu1374@yahoo.com
چکیده: (7394 مشاهده)
مقدمه: نارسایی قلبی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن است که با کاهش کیفیت زندگی همراه است. با توجه به نقش مثبت آموزش در ارتقای کیفیت زندگی، یافتن یک روش آموزشی مناسب در بهبود کیفیت زندگی این بیماران حائز اهمیت است. این مطالعه باهدف مقایسه دو شیوه آموزشی فردی و همتا بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلب انجام یافته است.
روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی در سال 92 در بیمارستان اکباتان دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام گرفت. 64 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی به صورت تصادفی به دو گروه آموزش فردی و همتا (هر گروه 32 نفر) تقسیم شدند. بعد از آماده کردن گروه همتا، 4 جلسه آموزشی توسط افراد همتا برای گروه همتا در طول یک ماه اجرا شد. آموزش فردی توسط پژوهشگر به مدت 15 تا 20 دقیقه صورت گرفت. ابزار جمع‌آوری داده‌ها ازترجمه پرسشنامه فرانس و پاورس بود که جهت کیفیت زندگی بیماران قبل، بلافاصله بعد، یک ماه بعد از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل گردید. جهت تحلیل یافته‌ها از آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی (تی مستقل، من ویتنی، کای دو) استفاده شد
نتایج: میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله در هر دو گروه همتا و فردی تفاوت معناداری نداشت (12/ 0=p). بلافاصله بعد از اجرای مداخله میانگین کل کیفیت زندگی در هر دو گروه همتا و فردی به ترتیب 1/10±1/142 و 9/10±147 از مجموع200 بود و تفاوت میانگین‌ها معنادار بود (039/0, p= 10/2t=). نتایج یک ماه بعد از مداخله در هر دو گروه همتا و فردی به ترتیب 6/7±6/170، 8/10±8/132 که این تفاوت نیز معنادار بود (0001/0, p= 11/16t=) بود.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که هر دو شیوه آموزشی منجر به افزایش کیفیت زندگی می‌گردد اما تأثیر شیوه آموزش همتا در طولانی مدت بیش‌تر است.
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
شيوه هاي آموزش
دریافت: 1393/4/26 | پذیرش: 1393/8/17 | انتشار: 1393/9/6 | انتشار الکترونیک: 1393/9/6
دریافت: 1393/4/26 | پذیرش: 1393/8/17 | انتشار: 1393/9/6 | انتشار الکترونیک: 1393/9/6
پرسشنامه مطالعه1 [DOCX 15 KB] (358 دریافت)
پرسشنامه مطالعه 2 [DOCX 28 KB] (347 دریافت)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
