TY - JOUR T1 - TT - کیفیت کاربست روش آموزش مربی‌گری در فعالیت‌ها‌ی آموزشی اعضای هیأت‌علمی از دیدگاه دانشجویان و اساتید JF - IJME JO - IJME VL - 19 IS - 0 UR - http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4678-fa.html Y1 - 2019 SP - 33 EP - 43 KW - Coaching method KW - coaching KW - teaching methods KW - medical sciences university N2 - مقدمه: مربی‌گری یکی از روش‌ها‌ی نوین آموزش در سال‌ها‌ی اخیر است. فرایندی است که می‌تواند اعتماد به نفس و خود اثربخشی را بهبود بخشد و سهم مؤثری در محیط‌ها‌ی آموزشی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف ﺑﺮرﺳﻲ کیفیت کاربست روش آموزش مربی‌گری (کوچینگ) در فعالیت‌ها‌ی آموزشی اعضای هیأت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- پیمایشی جامعه آماری شامل کلیه اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 97-96 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، اساتید 257 نفر و برای دانشجویان 361 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه محقق ساخته روش مربی‌گری اساتید و دانشجویان بود که پس از تایید روایی و پایایی پرسشنامه‌ها استفاده شد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی از جمله آزمون t تک نمونه‌ای و t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میزان کاربست روش مربی از حد مطلوبی برخوردار است به طوری که در مؤلفه شرایط و ویژگی‌ها‌ی فردی به ترتیب از دید اساتید و دانشجویان با میانگین و انحراف معیار (9/6±08/33؛ 71/6±87/36) از مجموع 50 نمره و در مؤلفه شرایط و ویژگی‌ها‌ی مربی به ترتیب از دید اساتید و دانشجویان با میانگین و انحراف معیار (34/5±22/25؛ 93/3±83/27) از مجموع 40 نمره و در مؤلفه شرایط و الزامات سازمانی به ترتیب از دید اساتید و دانشجویان با مقدار میانگین و انحراف معیار (55/4±21/24؛ 05/5±44/30) از مجموع 35 نمره بالاتر از میانگین نظری بود. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که اساتید نسبت به دانشجویان دیدگاه مطلوب‌تری نسبت به کیفیت کاربست روش مربی‌گری دارند و بنابراین لازم است که بستر و زمینه آشنایی و تجربه بیش‌تر دانشجویان با این روش آموزشی فراهم شود. M3 ER -