AU - Araghian Mojarad, Fereshteh AU - Sadeghi, Anahita AU - Sanagoo, Akram AU - Jouybari, Leila TI - Necessity Approach clinical reasoning in Medical education PT - JOURNAL ARTICLE TA - IJME JN - IJME VO - 19 VI - 0 IP - 0 4099 - http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4854-fa.html 4100 - http://ijme.mui.ac.ir/article-1-4854-fa.pdf SO - IJME 0 AB  - استدلال بالینی فرایند منطقی جمع‌آوری نکات کلیدی اطلاعات، درک مشکلات و وضعیت بیمار، برنامه‌ریزی و اجرای مداخلات، ارزیابی مداخلات و بازخورد در فرایند یادگیری است(1). داشتن آن به عنوان شایستگی و دید بالینی، ضروری تلقی می‌شود. با این حال، تعداد کمی از برنامه‌های آموزشی بر این استراتژی آموزشی نوآورانه و خلاقانه تأکید دارد(2). ممکن است عدم توجه کافی به استدلال بالینی و مفاهیم مربوط به آن، دلیل این باشد که اشتباهات تشخیصی هنوز عامل اصلی آسیب بیمار هستند. استدلال بالینی یک فرآیند تفکر منطقی است که پزشک را به گام‌های عاقل و هدف‌مند در تشخیص و درمان هدایت می‌کند. این در تمام مراحل برخورد با بیمار، از مراحل ابتدایی گرفتن تاریخچه بیماری تا اتمام درمان و پیگیری وجود دارد(3). استدلال بالینی شامل چهار مؤلفه؛ جمع‌آوری اطلاعات، فرضیه‌سازی بالینی، آزمون فرضیه و تصمیم‌گیری بالینی (حل مسأله) است. در واقع برای رسیدن به استدلال بالینی فرآیندی شناختی شکل می‌گیرد. این یک فرآیند فرضیه محور است که نیازمند سامان‌دهی دانسته‌ها، ایجاد روابط عالی مناسب، ساخت فرضیه و آزمایش آن است(4). روش تدریس سنتی یک رویکرد استاد شاگردی یا خردسالان و یا تعلیمات سرپرستی نیز نامیده می‌شود، که در آن به فرایند شناختی منجر به استدلال بالینی توجه بالایی ندارد. فارغ‌التحصیلان چنین سیستمی معمولاً در کاربرد آموخته‌های نظری خود در محیط بالینی دچار مشکل می‌شوند(5). استدلال بالینی جزء کلیدی مراقبت از بیمار و مهارتی است که توسط پزشکان به صورت روزانه به کار گرفته می‌شود. بسیاری از تکنیک‌های آموزشی برای آموزش دانشجویان پزشکی از جمله آموزش مبتنی بر مشکل، یادگیری مبتنی بر تیم و ارائه‌های بالینی، اجرا می‌شود. علی‌رغم نیاز واضحی برای استدلال بالینی، اساتید پزشکی، هیچ استاندارد طلایی برای توسعه این مهارت‌ها ندارند(6). اﺳﺘﺪﻻل ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ در آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺸﻮر ﻣﻐﻔﻮل ﻣﺎﻧﺪه و ﺑﻪ آﻣﻮزش آن ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺎﻳﺎﻧﻲ ﻧﻤﻲ‌ﺷﻮد و در ارزﻳﺎﺑﻲ‌ﻫﺎی رﺳﻤﻲ ﻣﻮرد ﺳﻨﺠﺶ ﻗﺮار ﻧﻤﻲ‌ﮔﻴﺮد، آزﻣﻮن‌ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ در ﻛﺸﻮر ﺑﺮای ارزﻳﺎﺑﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن ﺑﺮﮔﺰار ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ یکسره ﻣﺤﻔﻮﻇﺎت و داﻧﺴﺘﻪ‌ﻫﺎ را ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺳﻄﻮح ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺗﻔﻜﺮ ﻫﻤﭽﻮن ﺣﻞ ﺧﻼﻗﺎﻧﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ و اﺳﺘﺪﻻل کم‌تر مورد ارزیابی ﻗﺮار ﻣﻲ‌گیرند(7) لذا پیشنهاد می‌شود با توجه به اهمیت استدلال بالینی در افزایش کیفیت یادگیری فراگیران علوم پزشکی و کاهش خطا‌های پزشکی و توجه برگزار کننده‌های المپیادهای دانشجویی به این حیطه در سال‌های اخیر، اساتید رشته‌های علوم پزشکی توجه خاصی به پرورش و یاددهی این مهارت در دانشجویان داشته باشند و در معاونت آموزشی وزارت بهداشت تدابیری برای فراگیری این نوع آموزش و طرح آزمون‌هایی برای ارزیابی دانشجویان در حیطه استدلال بالینی اتخاذ گردد. CP - IRAN IN - Golestan university of medical sciences. LG - eng PB - IJME PG - 124 PT - Letter to Editor YR - 2019