چکیده: (43511 مشاهده)
.مقدمه: محیط آموزش بالینی برای دانشجویان پزشکی نسبت به محیطهای قبلی ناآشناست. به نظر میرسد تدوین برنامهای مبتنی بر نیازهای واقعی دانشجویان برای آشنا ساختن آنها با محیط جدید به مشارکت بیشتر دانشجویان و افزایش بازده آموزشی آنها منجر شود.
روشها: ابتدا نیازهای آموزشی دانشجویان در دوره بالینی، با نظرخواهی از دانشجویان سال اوّل بالینی و استادان با تجربه، مشخص گردید و در قالب برنامه دو روزهای که محتوای آن برمبنای نیازها تدوین شده بود، به صورت سمینار ارائه شد. در پایان درمورد مؤثر بودن قسمتهای گوناگون برنامه از دانشجویان برنامه نظرخواهی شد.
یافتهها: علیرغم اختیاری بودن شرکت در سمینار، اکثر شرکتکنندگان تا پایان برنامه شرکت فعال داشتند و رضایت آنان از قسمتهای مختلف برنامه درحد مطلوب بود.
بحث: باتوجه به مشارکت فعال دانشجویان در فرآیند طراحی و اجرای برنامه و رضایت آنان از شرکت در دوره آزمایشی، به نظر ما این برنامه، ورود دانشجویان به محیط بالینی را تسهیل و مهارتهای اوّلیه لازم برای کار بالینی تا حدودی تقویت کرد. ولی به برنامههایی با مدت بیشتر و مطالب تخصصی تری نیاز است. گرچه دوره آموزشی نشانهشناسی عملی عهدهدار چنین رسالتی است، امّا ضعف دانشجویان هنگام شروع دوره بالینی در این مهارتهای اوّلیه، عدم کفایت دوره را اثبات میکند. هماهنگی تمام مسؤولان درگیر در آموزش بالینی برای طراحی یک دوره مقدمات بالینی ضروری به نظر میرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشی اصیل |
دریافت: 1385/6/15 | انتشار: 1379/3/26 | انتشار الکترونیک: 1379/3/26