دوره 5، شماره 1 - ( بهار 1384 )                   جلد 5 شماره 1 صفحات 78-70 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (22451 مشاهده)
مقدمه برای بهبود و ارتقای کیفیت آموزش بالینی، وضعیت آن همواره باید مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا پژوهشی با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده علوم پزشکی گناباد انجام گردیده است.روش‌ها در پژوهشی توصیفی- مقطعی از نوع پیمایشی، 140 نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی واجد شرایط و مشغول به تحصیل در دوره‌های روزانه و شبانه دانشکده علوم پزشکی گناباد، به صورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. دیدگاه دانشجویان در مورد آموزش بالینی توسط پرسشنامه پایا و روا، وضعیت آموزش بالینی متشکل از چهار بخش: عملکرد مربیان بالینی؛ همکاری پرسنل، دانشجو و بیمار؛ امکانات و تجهیزات محیط بالینی و سیستم ارزشیابی بالینی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده‌ها از توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آزمون‌های t، من‌ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون در نرم‌افزار SPSS استفاده شد.نتایج اکثر دانشجویان، عملکرد مربیان را در سطح خوب با میانگین 7/15± 3/62، همکاری پرسنل، دانشجو و بیمار را در سطح مرزی پایین خوب با میانگین 4/22±4/51، امکانات و تجهیزا ت محیط بالینی را در سطح متوسط با میانگین 2/19±64/30 و نحوه ارزشیابی بالینی را در سطح متوسط با میانگین 7/27±6/37 گزارش کرده بودند. نمره آموزش بالینی در هر یک از حیطه‌های فوق در رشته تحصیلی پرستاری و مامایی تفاوت معنی‌داری نداشت.نتیجه‌گیری. وضعیت آموزش بالینی پرستاری، نیاز به تأمین امکانات، تجهیزات محیط بالینی و بازنگری ابزارها و فرایندهای ارزشیابی بالینی دارد که در مطالعات مشابه تأیید شده است. ارتقای‌ عملکرد مربیان و جذب همکاری‌های حرفه‌ای می‌تواند در بهبود وضعیت آموزش بالینی مفید واقع شود.
متن کامل [PDF 206 kb]   (5203 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1385/6/15 | انتشار: 1384/3/25 | انتشار الکترونیک: 1384/3/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.